Zekâya aşık olmak diye bir kavram var, sanırım ben bu kategorideyim. Bir insan bu kadar güzel bir kurguyu, bu kadar sade ve zekice kelimelerle süsleyerek, içine bir tutam merak, bir tutam gerçeklik, bir tutam metafor ve bilmem kaç tutam güzellik ve kalite eklesin....
Bu güzel beyinleri laboratuvarda çoğaltma imkanı olsaydı keşke, ne güzel olurdu. Devasa bir kütüphane, boydan boya cam, karşıda deniz manzarası ve tabiki hiç bitmeyen kahve.... Zamanın içinde kaybolarak okumak....
Faust, zaman zaman tekrar okumak ihtiyacı duyduğum, her seferinde ilk defa okuyormuşum hissi uyandıran, müthiş keyif aldığım yegâne kitapların başında gelir. Şeytanla sohbet gibi bir şey.... Tabi kimin ne görüp ne anladığında göre değişir. "Klasikleri severim" diyen birinin, bu kitabı okumaması klasiklere saygısızlık gibi geliyor bana neden bilmem. Mutlaka herkesin okumasını isterim, inanın çok keyifli bir kitap. Bir solukta okuyor insan meraktan. Kitaba ne kadar aşık olmuşsam; doğru düzgün cümle kurma yetimi bile kaybettim sanırım. En iyisimi hemen alıp okuyun bence, okuyanlarda tekrar okusun mesala. Şu an çok canım çekti ve sanırım yeniden okuyacağım.
Dusunenlerede keyifli okumalar....
Annie Ernaux objektif olmayı bırakmadan fakat duygularından da saklanmadan yazabilmeyi
