“Hayır, hayır; ben hiç tahminde bulunmam. Tahmin kötü bir alışkanlıktır... insanın mantıklı düşünme yeteneğini bozar...”
Mütevazı bir uyarı ...
"Beni bilindik yerlerde arama , çünkü ben oralarda bulunmam "
Sayfa 16 - Yapı kredi yayınları..Kitabı okudu
Hiç kimse olağanüstü şeyler yapamaz. Bende sizden daha fazlası yok. Ben düşünürüm, çıkarım yapıp sonuca ulaşırım ama tahminlerde bulunmam. Sadece aptallar yapar bunu.
Sayfa 178Kitabı okudu
Ben tahmin yürütmem. İşin içinde insan denen varlık varsa varsayımlarda bulunmam. Çünkü o kadar çok şaşırtırlar ki sizi.
Birileri sizi değişik nedenlerle kendilerinden saydığı ve hep bu varsayımla yaklaştığı zaman "Ama ben sizden değilim ki" demek zorunda kalıyorsunuz bir yerde. İnsanlar zihinlerinde bir Nihan Kaya yaratıyor, sonra da zihinlerindeki Nihan Kaya'ya uygun hareket etmediğiniz için size kızıyorlar. Birileriyle aynı yeri ve zamanı paylaşmam, onlarla alışverişte, iletişimde bulunmam onlardan biri olduğum anlamına gelmiyor.
eksik parça yayınlarıKitabı okudu
Mizantrop diyordun :)
... hayır, ben mizantropum, meclislerde bulunmam, esasen benim hayatım çok karışıktır, ne diyordum?
"Hayır, hayır; ben hiç tahminde bulunmam. Tahmin kötü bir alışkanlıktır... İnsanın mantıklı düşünme yeteneğini bozar."
Sayfa 9 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
"Burada bulunmam şu an için doğru değil. Ben eve mi gitsem acaba, yani baba evine işte."
"He gülüm, bir o eksikti," dedi Kamer alay eder gibi.
"Daha iyi bir fikrin var mı?"
"Var."
"Nedir?"
"Var işte," dediğinde gözlerini odamıza çevirdi. Baktığı yere baktım ve yutkundum. Devam etti: "Oraya senden beridir bir sefer bile gitmedim. Nedir, nasıldır bilmiyorum." Bakışları beni buldu. "Girelim mi nasılmış?"
Sayfa 239Kitabı okudu
"Ben ormanda bile bir yer edinememiş bir orman hayvanıyım, pis bir çukurun içine uzanmış yatıyorum, pis olmasının nedeni de benim orada bulunmam..."
Sayfa 297 - Girdap YayınlarıKitabı okudu
Böylece her şey yoluna girdi. Ve biz tekrar, hatta eskisinden daha kuvvetle günün adamı olduk. Babacanca hâllerim halkın hoşuna gidiyordu. Acayip mazim, icat kabiliyetim, açık kalbim her gün bir kere daha övülüyordu. Hiçbir topluluk yoktu ki bulunmam istenilmesin! Doğrusunu isterseniz ben de bu şöhretin tam tadını çıkarmaktan hiç çekinmiyordum. Gözlüğüm, şemsiyem, hiçbir zaman yerine tam oturmayan şapkam, biraz bol kesilmiş elbiselerim, babayani hâllerim, hülâsa elimdeki tesbihe varıncaya kadar her şeyim bu muvaffakiyeti besleyecek şekilde tanzim edilmişti. Gittiğim her yerde etrafım çevriliyor, her meselede fikrim soruluyordu. Umuma ait ölçüleri hiç rahatsız etmeyecek şekilde yaşadığım için seviliyordum.
Daha çocukluğumda,
Bu masalı dinlemiştim:
Su, rüzgâr ve namus
Bir gün saklambaç oynamaya başlamışlar.
Önce su saklanmış;
Fakat çabuk bulunmuş
Derin vadiler arasında...
Sonra rüzgâr saklanmış,
Onu da bulmak kolay olmuş
Yüksek dağlar tepesinde...
Sıra namus’a gelmiş.
O da şöyle söylemiş:
‘Dinleyin bir kere,
Ben kaybolursam
Bulunmam hiç bir yerde...”
İşte, o günden beri namus kaybolunca
Bulunmaz hiçbir yerde.
Sayfa 90Kitabı okudu
"Bildiğim tek şey, özgür yaşamak istediğim! Kimseye bağımlı olmadan yaşamak! ‘Benim için şunları şunları yapmalısın!’ diyememeli hiç kimse bana! Kimseye bir şeyler borçlu olmamalıyım yani. Başkalarının bana karşı tavırları için de aynı şekilde düşünüyorum, yani ben de kimseden bir şey istemem, kimsenin özgürlüğünü bir milim olsun daraltabilecek bir istekte bulunmam. Hem kendim özgür olayım isterim, hem de başkaları özgür olsun.”
“Bildiğim tek şey, özgür yaşamak istediğim! Kimseye bağımlı olmadan yaşamak! ‘Benim için şunları şunları yapmalısın!’ diyememeli hiç kimse bana! Kimseye bir şeyler borçlu olmamalıyım yani. Başkalarının bana karşı tavırları için de aynı şekilde düşünüyorum, yani ben de kimseden bir şey istemem, kimsenin özgürlüğünü bir milim olsun daraltabilecek bir istekte bulunmam. Hem kendim özgür olayım isterim, hem de başkaları özgür olsun.”