Evet evet burası kitap uygulaması..
Uygulamada epeydir gördüğüm bir durum var: "Burası kitap uygulaması böyle şeyler paylaşamazsınız." şeklindeki parmak sallamalar. Neden herkes her konuda çok bilgili, yetkili, erdemli, söz söyleme sahibi hissediyor kendini? Sürekli insanlara ne yapıp ne yapmamalarını söyleyecek, onlara sınır çizecek gücü size veren ne ki?
Fotoğraf
Dün baştan başla demiştim ama baştan başlamak bazen yorucudur biliyorum.
Kalbin incindikten sonra tekrar sevmek, hayal kırıklığından sonra tekrar hayal kurmak, düştükten sonra kalkıp devam etmek güç gerektirir.
Ama içinde bir doz cesaret ve isteklilik bulduğunda durma lütfen.
Bazen yorgunluk vursa da,korku ortaya çıksa da, Şüphe yüksek sesle konuşmaya çalışsa da...
Durma! tanımlanamayacak kadar güzel.
Çünkü hayat birkaç kötü deneyimle Hemen bunu yapmanı söylemiyorum.. Yürek bazen de mola ister. Dinlenmek bırakmak değildir. Bazen hayatına devam etmeden önce kendini toplaman gerekir. Peki ama bu sonsuz baştan başlama fırsatı olmasaydı hayatımız nasıl olurdu?
Yeni günler, yeni aşklar, yeni hayaller, yeni yollar olmadan?
Baştan başlamak kolay değildir ama gereklidir. Hayat bizi yere serdiğinde kaldıran ve mutlu olmaktan daha azını kabul etmeyen, en azından olmaya çalışanların sonsuz umut inadıdır.
Baştan başlamak zordur ama pes etmek ölümcüldür.
Denemekten yorulsan bile, lütfen yeniden başla.🍀
Asu Mansur
114 syf.
10/10 puan verdi
Beni uzun zamandır bu kadar etkileyen bir şiir kitabı olmadı. Kitaptaki şiirler o kadar derin ve duygu yüklü ki, üzüldüğümde bile gözyaşımı kolay kolay göstermeyen ben bazı dizelerde kendimi gözleri dolmuş halde buldum. Bunu yapmak kolay bir şey değil ve ustalık gerektirir.
Kitabın yazarından bahsetmek istiyorum ilk. Kendisi - 
Mehmet Özkaya şu an
- En kötü durumlarda bile her işçi hayatta kalabilmek için küçük bir lüksünden vazgeçmeyi tercih eder; barınaksız kalacağına bir domuz ahırında yaşamayı, çıplak dolaşmaktansa paçavralar içinde gezmeyi, açlıktan ölmektense patates perhizini uygulamayı tercih edecektir. Hiçbir işi olmayan birçokları gibi sokağa düşüp dünyanın gözleri önünde
Gitmek mi istiyorsun
Düşünme
Ardına bakmadan uzaklaş
Ne hatrım kalır
Ne hatıralarım
Sanma ki unuturum
Unutulmaz.
Ama alışılır elbet
