Kitabın ruhuna dokunmadan, hiç okumayan ve okuma fikrinde olanlar için kaba taslak bir incelemeyi sizlerle paylaşacağım.
Sevgili Ivan, keşke kitabın sonumda hangi öğretmeninden nefret ettiğini de sebebiyle yazsaydın içimiz rahatlardı. Siz de okuyunca fark edeceksiniz Ivan Illıch öğretmenlere çok ama çok fena laf söylüyor. Öğretmen olarak rahatsız olmadım değil. Ama yazarı desteklediğim birçok fikir de var. Em güzel tespitlerden biri :” Okul olmasa da olur ama eğitim şart.” Birey, kendi öğrenerek her alanda özgürlüğünü ispatlayabilir.
Her alandaki okullaşmanın bize yarardan çok zarar verdiği, bunu için okulsuz toplumun bireysel öğrenme ile gelişmiş bir toplum; gelişmiş bir dünya getireceğini tez anti tezlerle ele almış Ivan. Eğitimin tek elden yönetilmesi ancak tek tip bir toplum yaratacağı bunun da hayalsiz ve yeteneksiz bir toplum inşa edeceğini söylüyor. Bir öğretmen olarak birçok noktada aynı fikirde olduğumu fark ettim. Elbette öğretmenlere yönelik sert eleştirileri var. Ancak bunda öğretmenler ne kadar sorumlu düşünmek lazım. En önemli noktalardan biri kitabın ilk bölümünde eleştirdiği noktalara sonlara doğru çözüm önerileri de sunması. Sonunu ise kendi inanışlarına, Yunan mitlerine bağlayarak sonlandırıyor.
Yine çok yazdım. İnceleme, okumayı engellememeli desteklemelidir.
Umarım okumaya teşvik eder hiç okumayanları.
Kitapla kalın,
…..