Hayat bir an içinde, ona en çıplak ve en kaba haliyle görünmüştü. Bu dünyada her şey ne bayağı, ne beyhude, ne kirliydi!.. Bu dünyada güzellik bir hayal, sezgi bir efsane, asalet ve zarafet, insanın üstünde hafif bir cilaydı.
Sayfa 93 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
"Şimdiki insanların yürekleri eskimiş, taşlaşmış."
İnsanın yüreğini, gelmişini geçmişini okuyor.
Hele gözleri...
Dördüncü ayda bebekler...
Akıllı bir çocuk babasını tanıyabilir ama gülen çocuk annesini tanıyan çocuktur.
Sayfa 100Kitabı okuyor
Modern şehir hayatı yüzünün arkasında yaşayan bildiğimiz çıplak maymundur. İsimler değişmiştir sadece: "Avlanmak" yerine "çalışmak", "av alanı" yerine “işyeri, "in" yerine "ev", "çift kurma" yerine "evlenme", "paylaşımda olunan arkadaş" yerine "eş" demek gerekmektedir.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Yoksul çıplak sefiller, her kimsemiz siz,
Bu acımasız fırtınanın kükreyişi karşısında eğilenler,
Bir çatı bulamayan başlarınız, beslenmemiş bedenleriniz
Lime lime olmuş bu korunaklı pejmürdeliğiniz
Nasıl korur sizi böylesi mevsimlerden?
Ah, ne az özen gösterdim buna ben!
Hekimliği kavra, ihtişamı;
Aç kendini ki hisset bedbahtların hissettiğini,
Sarsabilirsin o güçlü akıntıyı
Ve gösterebilirsin onlara daha adil bir cenneti
“Günleriniz dertsiz, geceleriniz eksiksiz ve hüzünsüz olduğu zaman değil. Tam tersine, bütün bunlar yaşamınızı kuşatmışken, çıplak ve tüm bağlardan kurtulmuş olarak hepsinin üzerine yükseldiğiniz zaman özgürsünüz gerçekten.”
Sayfa 26 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Demek ki, kocası olmayan kadın çıplak olduğu gibi, karısı olmayan adam da çıplaktır.
Korkuyordu fakat artık korkunun kendisinden korkmuyordu! O korku kaçılacak değil , savaşılacak bir şeydi.
Belki hislerinizin doğasını kendiniz bile anlamadınız
Tarihin çelişkisini ve bilimin
soysuz olmadığını biliyorum
ne ki çıplak tellerin ucunda çırpınan
bir çığlıktır insanın katettiği yol
Ama acıya alışılmaz yaşanacaksa
geceye boyun eğilmez sürgit
çünkü insanlığımızın tarihi
acılar bittiğinde yazılacak...
1729'da Stephen Fox adındaki genç bir dostu ile İtalya'da tura çıkan Lord John Hervey şöyle yazıyor:
İtalya'nın tümünde
Yoksulluk ve Gurur dışında ne var?
Boş inançlardan kaynaklanan Saçmalıklar, Köhneme, Keder ve Melankoli;
Despotların yarattığı Karmaşa,
Zengin bir ülkenin yoksul sahipleri,
Kimsesiz kentler, sürülmemiş topraklar,
Çıplak bedenler, doymamış ağızlar.
Soylular ünlü ama canlarından bezmiş,
Süslü kubbeler ve içi boş bir devlet, Çalışmayacak kadar gururlu, doyamayacak kadar fakir,
Zalimler ellerindeki sanatları
Ne geliştiriyor, ne de keyfine varıyorlar
Her sefil bir azize dönüşüyor
Tembelce dua ediyor, yokluktan oruç tutuyor.
Sayfa 129Kitabı okuyor
Çıplak, bu en mutsuz çağın soğuğuna maruz, bu dünyaya ait araba ve bu dünyaya ait olmayan atlarla yaşlı bir adam olan ben koşup duruyorum.
Sayfa 71Kitabı okuyor
“Mavi yaz akşamlarında, özgür, gezeceğim,
Ayaklarımın altında nemli, serin kırlar;
Başakları devşirip otları ezeceğim,
Yıkayıp arıtacak çıplak başımı rüzgar.”
Kendini kandırmadan yaşamanın ne anlamı var. Çıplak gerçekler kimi tatmin edebilir ki? Bir derviş ya da manyakoğlumanyağın teki değilseniz olayları küçültmeden ya da büyütmeden, oldukları gibi kabul ederek yaşayamazsınız.
Sayfa 8Kitabı okudu
