Fütüristlere göre insanın uzuvları teknoloji ile birleşerek modern insanı çoktan cyborg, yani yarı robot haline getirdi bile. Navigasyon olmadan yolunu bulamayan, akıllı telefonu olmadan sosyalleşemeyen, akıllı saat, akıllı gözlük cihazlarla bütünleşen insanlar teknik olarak cyborg oldu. Artık geri dönüşü olmayan bir dijital dünya çağındayız. Bazı olumsuz merkezi kontrol, siber saldırı, mahremiyet tehlikesi yönleri olsa da benimde bir yandan zamanın ruhu açısından destekledigim projelerden biridir. Örneğin bugün yabancı dil bilmek veya bir yeteneğe sahip olmak bir avantaj olabilir. Ama ileride öyle birşey olmayacak istediğin bilgileri veya farklı yetenekleri (misal; istediğin dilleri kendine yükleme, çok uzağı görme, suyun altında uzun kalma)vs kendine programlayabileceksin. Evrimsel süreç açısından bakıldığında geçmişte milenyum çağda bile yaşanmayan değişimler bugün sadece bir yılda yaşanıyor. Ama ona rağmen insanların çoğu bu zamanın ruhunun çok gerisinde kaldığı için bu değişime açık değiller. Zaten bu sistemler eski kuşaklardan ziyade tamamen teknolojinin içine doğan ve onlara hitap eden alfa kuşağı ve sonrası yani tamamen 21 yy. içinde doğanlar kapsamında 2045 (avatar) transhumanizm hedefine yönelik gerçekleştirilen bir projedir.
William Shakespeare in 
Kral Lear trajedisini seçtim. Aynı zamanda 
Adam Phillips in 
Kaçırdıklarımız adlı kitabı eşliğinde bahsedeceğim.
Adam Phillips, kitabın ‘hüsran üzerine’ bölümünde bu trajedi üzerinden hareketle çeşitli tespitler yapar.
Shakespeare’in bu trajedide üzerinde durduğu konu, ‘hüsrana uğradığımızda ne
