Mesele konuşacak insan aramak, kendini ötekinde seyretmek ihtiyacının bir dışavurumudur. Bu dışavurum değil midir ki insanın hayat boyu arayışlarının bir tablosudur. Hepimiz kendi hayatımızın daimi olarak resmini çiziyoruz. Ama bazan bilerek / iradi bir faaliyetle, bazan ise teslim olarak gerçekliğe. Gerçeklik demişken, gerçek - hakikat ayrımı ve hakikatin yemişleri “gerçek”leşsin diye mücadele etmek çoğu kez boş bir iş, hülya peşinde koşmak olarak nitelendirilmiştir halk tarafından.
Bedendeki her kıpırtı, her dışavurum ve her belirtide ruhun güttüğü niyet ve amaçların damgasını görürüz.
"Her şeyin kendine özgü bir dışavurumu vardır ve bu dışavurum ona kendi dışından gelir. Her şey, üç eksenin kesişmesinin bir sonucudur, o şeyi o kesişme yaratır: kararınca madde, bizim onu yorumlama biçimimiz ve içinde bulunduğu ortam."
“Çevremizi saran ortam, eşyanın ruhudur. Her şeyin kendine özgü bir dışavurumu vardır ve bu dışavurum ona kendi dışından gelir. Her şey, üç eksenin kesişmesinin bir sonucudur, o şeyi o kesişme yaratır: kararınca madde, bizim onu yorumlama biçimimiz ve içinde bulunduğu ortam. Üzerinde yazı yazdığım bu masa bir tahta parçasıdır, ama aynı zamanda masadır, bu odadaki mobilyalardan biri. Masanın bende uyandırdığı izlenimi aktarmak istesem, yapacağım tarifte onun ağaçtan yapıldığı, benim bu nesneye masa dediğim, ona birtakım amaçlar, belli kullanım şekilleri yakıştırdığım, yakınında ve üstünde yer alan nesnelerin ona kendi dışında bir ruh kazandırdığı, onu dönüştürerek onda yansıdığı, içine sızdığı düşünceleri yer alacaktır. Masaya verilmiş olan, bugün solmuş renk bile, üzerindeki lekelere ve çiziklere varıncaya kadar – bütün bunlar, bunu bir kenara yazalım, masaya dışarıdan gelen şeylerdir ve ona bir ruh kazandıran da özünü oluşturan tahta parçasından çok bunlardır. Ve bu ruhun en özel yanı: Bir masa oluşunu, yani kişiliğini de ona kazandıran gene dışarısıdır.
Dolayısıyla, cansız olduğunu düşündüğümüz şeylere bir ruh mal etmek –hem insani, hem de edebî açıdan– bir hata sayılmaz. ”
Sayfa 94Kitabı okuyor
Sosyal medya ve kişiselleştirilmiş arama motorları internette dışarısının ortadan kaldırılmış olduğu mutlak bir yakın alan oluşturur. Burada insan yalnızca kendisi ve kendisi gibi olanlarla karşılaşır. Değişimi mümkün kılacak hiçbir olumsuzluk yoktur artık. Bu dijital mahalle insana sadece hoşuna gideceği kesimlerini sunar dünyanın. Böylelikle de kamusal alanı, kamusal ve hatta eleştirel bilinci ortadan kaldırarak dünyayı özelleştirir. İnternet mahrem bir alana, rahatlık ortamına dönüşür. Her türlü uzaklıktan arınmış yakınlık da şeffaflığın dışavurum biçimlerinden biridir.
Normalde seks, sevgi için bir dışavurum biçimidir. Seks, bir sevgi aracı olur olmaz ya da sadece bir sevgi aracı olduğu sürece haklı görülür, hatta meşrulaştırılır.
Çevremizi saran ortam, eşyanın ruhudur. Her şeyin kendine özgü bir dışavurumu vardır ve bu dışavurum ona kendi dışından gelir.
“Konuşamamak bir kadın için en kötü dışavurum yolu olmalıydı, içinde biriktirdiği her şey; öfkesi, kırgınlığı, tutkusu bir türlü ağzından dökülüp kelimelere dönüşememişti.”
Sayfa 38Kitabı okudu
Gülümseme sadece duysal bir dışavurum değil, mimiğin ifade kazandığı bilinçli seçilmiş bir tavırdır.
Çoğu zaman kafamızın içinde bizi geri durmaya, tehlikeden uzak kalmaya özendiren sesler duyarız.
Bu sesler şunları söyler: “Aa, böyle söyleme,” ya da “Bunu yapamazsın,” veya “Pekâlâ, böyle yaparsan kesinlikle benim evladım (dostum, arkadaşım) değilsin,” ya da “Dışarısı tehlikeli,” veya “Eğer bu sıcak yuvayı terk etmekte ısrarlıysan, kim bilir başına neler gelir?” ya da “Sen de biliyorsun ki, sadece kendini küçük düşüreceksin,” ya da çok daha sinsi bir şekilde “Riske giriyormuş gibi yap, ama gizliden gizliye burada benimle kal.”
Bunlar hep psişedeki korkmuş ve çok sinirlenmiş fazla-iyi annenin sesleridir. Bunları söylemekten ve yapmaktan kendini alıkoyamaz; neyse odur. Ancak, fazla-iyi anneyle çok uzun süre bir arada kalırsak, hayatlarımız ve dışavurum yeteneklerimiz birer gölgeye döner ve güçlenmek yerine yetersizleşiriz.
Sayfa 99
Çevremizi saran ortam , eşyanın ruhudur . Her şeyin kendine özgü bir dışavurumu vardır ve bu dışavurum ona kendi dışından gelir .
(..) seks, sevgi için bir dışavurum biçimidir.
Sayfa 100 - Öteki Yayınevi
Sosyal medya ve kişiselleştirilmiş arama motorları internette dışarısının ortadan kaldırılmış olduğu mutlak bir yakın alan oluşturur. Burada insan yalnızca kendisi ve kendisi gibi olanlarla karşılaşır. Değişimi mümkün kılacak hiçbir olumsuzluk yoktur artık.
Bu dijital mahalle insana sadece hoşuna gideceği kesimlerini
sunar dünyanın. Böylelikle de kamusal alanı, kamusal ve hatta
eleştirel bilinci ortadan kaldırarak dünyayı özelleştirir. İnternet
mahrem bir alana, rahatlık ortamına dönüşür. Her türlü uzaklıktan arınmış yakınlık da şeffaflığın dışavurum biçimlerinden biridir.