Tanrı birdir ama yaratıcı olduğu zaman kendini animus ve anima olarak ikiye böler. Onsuz bir dışavurum imkânı yoktur, onsuz bir diyaleklik olmayacaktır. Tanrı kendini tez ve antitez olarak ayırır çünkü meydan okuma, çelişki, mücadele ancak tez ve antitez ile var olabilir. Mücadele ve sürtüşme vasıtasıyla enerji yaratılır. Bu tıpkı iki taşı birbirine vurduğunda ateş çıkması gibidir. Bu tıpkı iki elini çırptığında ses çıkması gibidir.