.... ne konuşabilir ne de susabilirdim, daha doğrusu sussaydım bile konuşmuş olurdum, çünkü şimdi tek bir sözcükten başka bir şey değilim.
Sayfa 48Kitabı okuyor
Korkunç bir manevi değerler buhranı içerisinde bocalayan halkın, gerçeğin önünde saf bağlaması için bir sebep gerekti.... Unutulan, daha doğrusu unutturulan tarihin önünden kara perdenin kaldırılması için bir sebep gerekti...Yalanın gidip doğrunun gelmesi için, sahtenin yıkılıp gerçeğin dikilmesi için, karanlığın yırtılıp aydınlığın parlaması için sebep gerekti...
Belki de hayal gördün... İnsan cama uzun süre bakınca hep böyle olur, mutlaka bir yüz görür. Daha doğrusu herkesin, asla göremeyeceği halde görmek istediği kayıp bir yüzü vardır.
“bir şeylerin dışındayım, biliyorum. daha doğrusu bir şeyler bensiz sürüp gidiyor.”
Hayat
Hayatın tek doğrusu yoktu,hayatın birkaç ya da birçok doğrusu da yoktu, hayatın sayısız doğrusu , sayısız yanlışı vardı, her hayat tekti, benzersizdi.
"SÜT LEVREK"
Merhaba gençler! Nasılsınız bakalım? Bendeniz iyiyim. Akşam annemlerde leziz bir çupra yersek daha iyi olacağım inşallah. Akşama doğru Metro'ya gidip bakacağım.
Bu kış çok az balık yedim. Açıkçası endişeleniyorum zekâ geriliği olacak, bağışıklık sistemim çökecek diye. Neden böyle oldu bilemiyorum. Bir iki defa balık haline baktım. Canlı
“bir şeylerin dışındayım, biliyorum. daha doğrusu bir şeyler bensiz sürüp gidiyor.”
-Onun doğru kişi olduğunu nasıl anladın ?
"Onu tanıdığımda daha doğrusunu ya da daha iyisini arama ihtiyacı hissetmedim. Çünkü benim için en doğrusu oydu.Sadece ona ihtiyacım vardı..."
Bu kureyi-ərzdə mən, müxtəsər,
Müxtəlif əlvan görürəm, qorxmuram.
Xarici mülkündə də hətta gəzib
Çox tühaf insan görürəm, qorxmuram.
Leyk, bu qorxmazlıq ilə, doğrusu,
Ay dadaş, vallahi, billahi, tallahi,
Harda müsəlman görürəm, qorxuram!..
Bisəbəb qorxmayıram, vəcgi var,
Neyləyim axır, bu yox olmuşların
Fikrini qan-qan görürəm, qorxuram
Qorxuram, qorxuram, qorxuram!..
Mirze Elekber Sabir
Doğrusu ben anlamarn ama
Bir türlü insan vardır, der Stepan
Her yerde yalnız olan
Bir türlü insan vardır.
Hayat bazı insanlara çok acımasız davranıyordu doğrusu; kendisi de çocukluğu boyunca bu acımasızlıktan payını almıştı. Okuldaki varlıklı aile çocuklarının yanında bir türlü rahat edemeyişi ve içine girdiği zengin çevrelere karşı hala duyduğu derin çekingenliğin sebebi bu olmalıydı...
Sayfa 105 - Doğan KitapKitabı okuyor
hissedişi olmayan birinin dini de olmaz
Felsefe: Akılla akletmek. Sanat: Akılla hissetmek. Din: Hislerle akletmek. Tasavvuf: Hislerle hissetmek.
Felsefe yaparken sadece akıl kullanılır, bu açık. Felsefeye duyguları karıştırmak felsefenin yozlaşmasına sebebiyet verir.
Sanat yaparken, akıl hislere önderlik eder. Aklın dizginlerini kaybettiği bir sanat delice hezeyanlara dönüşür.
Aklı olmayan birinin dini olamayacağı gibi hissedişi olmayan birinin dini de olmaz. Fakat çıkış noktası bir akıl yürütmeye dayanmaktadır; görülen güçlerin arkasında görülmeyen bir güç olmalı. Bu akıl yürütme o görülmeyen gücü hissetmeye yönelir. Yine de din, -en azından İslam- akla davet eder. “Akletmez misiniz?”
Tasavvuf hissetmekle başlar ve hissetmeye yönelir. Çünkü sufi görülmeyenin ardındaki gücü hisseder ve aklederek ulaşamam der. Daha doğrusu bunu bile diyemez. Çekilir ve kendisini çekene teslim olur. Din daha kuşatıcı bir akla teslim olmakken, tasavvuf kuşatan bir hisse teslim olmaktır.
Akılla ilişkisinden dolayı din, kendisini felsefeye müracaat etmeden savunamaz. Ne kadar felsefikse o kadar güçlüdür. Yani ne kadar aklî ise… Tasavvuf ise ancak sanata müracaat edebilir. Akla müraccat etmeyen bir din nasıl yozlaştırıcıysa, sanat dışında anlaşılmaya çalışılan tasavvuf da maksadından o kadar uzaklaşmaktadır. Felsefe kendinden geçirmez, bunu sanat yapabilir. Filozofun ve din adamının işi kitaplarladır, sanatçının ve sufininse duyularla…
Gibi geliyor bana…
İnsan cani de olsa, ona saygı gösterilmeli, değil mi? Çünkü efendim, insan cani olunca kendine saygısını kaybediyor; daha doğrusu, kendine saygısını kaybedince cani oluyor.
Sayfa 284
