İstanbul'a kar yağar oysa İzmir bizim için bitmez Gül mevsimidir.
Mesaadet geçip giden bir ömrün belki de en güzel, en mutlu günlerini anlatıyor bize; sevinçlerini, mutluluklarını paylaşıyor bizimle. İzmir i, yaşadıkları konağı, aldığı eğitimi ve terbiyeyi, anne ve babasını, savaşa giden sevgilisini, araya hüzün karışıyor sonra.. İzmir sokaklarının düşman postallarıyla ezildiğinide görüyor, Kadifekale nin karanlığınıda..
Çok severek, altını çizerek okudum. Füruzan ın cümlelerine kalbimi bıraktım. Gece yatmadan önce okuduğum için kitap elimde uyuyakalmışım Mesaadetçiğim ile.. Bakın ne güzel diyor Rüştü Şahin Mesaadet e ; "Anca sevilenle yaşanılacağını da öğreteceğiz bilmeyenlere..."
Füruzan ın Kuşatma adlı öykü kitabının son öyküsüymüş Gül mevsimidir. Erdal Öz ün öyküyü olağanüstü bulması ve ayrı bir kitap olarak basılsın hamlesiyle bu halini almış. "Özetlemek güç ama yakın tarihimiz içinde geçen, unutulmaz bir ilk aşkın unutulmaz bir öyküsü" der Erdal Öz kitapla ilgili... Ve Füruzan ın güneye inerken 3 günden fazla kalmadığı İzmir i, Dürrizadeler konağını böyle muhteşem anlatmasını kocaman alkışlayarak yorumumu bitiriyorum.
Bu gece 6 Şubat depreminin yıl dönümü hiçbir akrabam, arkadaşım olmadığı halde günlerce televizyon karşısında ağlamıştım, dualar etmiştim koskoca 1 yıl geçmiş üstünden hâlâ buruğum...
