Fransız İhtilali zamanlarında geçen bu eserde, aristokratların zalimce fakir halkı sömürdüğünü, adaletin nasıl da güçlü olanın elinde oyuncağa dönüştüğünü ve dünün mazlumlarının bugünün zalim namzetleri olduğu gerçeğini iliklerimize kadar hissediyoruz. İnsan tahlilleri ve toplum ruh haline ustalıkla hakim olan Charles Dickens, bize insan manzaralarını sanki onlar yanımızda imişçesine canlı bir şekilde sunmayı başarıyor. Kitabı okurken 18. yüzyıl değil de olaylar şimdi bugün oluyormuş gibi hissediyorsunuz. Çünkü hamam aynı hamam ,tas ise o eski menfur tas...
Haksızlığa uğramış olmanın ve öfkenin ateşinin, suçlu kadar masumları da ne kadar kolay harcayabileceğini, tek başına zararsız insanların topluluk haline gelince canavarlaşabileceğini de tekrar tekrar anımsıyoruz.
Ve her zamanki gibi, kötü devrin iyi insanları ve masum sevgilerin hayatı dönüştürme gücüne de bir kez daha iman ediyoruz.
Klasikler içinde olmaya sonuna kadar lâyık olan bu romanı herkese gönül rahatlığı ile önerebilirim.
