"Susmayı seviyorum galiba. Evet, ben aşkta da suskunum. Konuştuklarım bir diğer ifade etmiyorsa, susmayı yeğliyorum. Zaten hep bu yüzden kaybediyorum. Sustuğum yerden vuruluyorum her defasında... Bazen ölüm gibi susarım. Hayatı rafa kaldırmak gibi bir şey bu. Bazen ömrümü öyle bir susarım ki değme ölümlere taş çıkartır."
Sayfa 11 - Yediveren Yayınları
+Fazla mı kirliyiz sanki...
- Biz fazla kirli değildik, biz fazla kirletildik sanki
- İlk darbe değil ki bu, Küçük kız. Neden koydu bu kadar?
+ Bilmiyorum, Acımasız. Her darbe sanki ilkmiş gibi. Alışamadım, bir türlü bende bu duruma.
- Alışmak zorundasın. Her darbe de yıkılırsan, hep yerde kalırsın.
- Dikkat çekeceksin, böyle yaparak,
şu bizim Akşehirli tonton Nasreddin Hoca'yı j yalnızca bilgili, hazırcevap sanma. Hoca hem cömert hem de yardımsever bilinirmiş yaşadığı çağda. Bu yüzden ona bol bol misafir gelirmiş. Bu güzel ev sahibine gelenler yer içer, yatar kalkar, bir türlü gitmek istemezmiş.
İsanoğlu gariptir. Kimi iyiliğe iyilikle karşılık verir, kimisi de iyilik
''Duvarda beyaz bir delik var. Ayna bu. Bir tuzak. Bu tuzağa düşeceğim, biliyorum. Düştüm işte. Aynada gri bir şey beliriyor. Yaklaşıp bakıyorum, kurtaramıyorum kendimi. Yüzümün yansısı bu. Yapacak işim olmadığı günlerde onu seyreder dururum. Gördüğüm bu yüzden hiçbir şey anlamıyorum. Başkalarının yüzleri anlam taşıyor. Benimki öyle değil. Güzel mi yoksa çirkin mi, bunu bile söyleyemem. Çirkin galiba çünkü böyle demişlerdi. Bana dokunan bu değil. Yüzüme böyle nitelikler atfedilmesine şaşıyorum aslında. Bir toprak parçasına yahut bir kayaya güzel ya da çirkin demek gibi bir şey bu.''
Sayfa 34
Kapitalizm sadece bir iktisadi sistem değil neredeyse itikadi bir meseledir.
Gücünü ve hâkimiyetini öncelikle anasır-ı erbaa'ya saldırarak devşirir. Havayı toprağı-suyu ve nihayet insanı sömürmektedir. Havayı hava olmaktan, toprağı toprak olmaktan, suyu su olmaktan, insanı insan olmaktan çıkarır. Kıyamet senaryoları yazanlar bu gidişatın tamamlanmakta olduğunu söylüyor. Ozon tabakası deliniyor, buzullar eriyor, sular kirleniyor, hava pis, insanlar metropollerde maskeyle dolaşıyor. (Bir Kanada şirketi Çinlilere temiz hava satıyormuş. Şaka gibi, ama gerçek.)
Dehşet dengesi sadece nükleer silahlardan ibaret değil. Bıçak kemiğe dayandı. Atmosferin dayanacak gücü kalmadı. Sıcaklık bir derece daha artarsa hapı yuttuğumuzun resmidir. Kimine göre yirmi, kimine göre otuz sene kaldı.
İşleri robotlara teslim etsek bile üretim-tüketim zinciri devam edecek, büyümenin büyüsü sürecek, tüketim toplumu şiştikçe şişecek, altta kalanın canı çıksın.
Şimdiden tıpkı Naziler gibi küresel para babaları artan nüfusun bir kısmının telef edilmesinde beis görmüyor.
Yangınlar ormanları, seller toprakları, asit yağmurları suları bitiriyor.
İleri, zengin, refah içindeki ülkelerde öyle göller var ki bakmaya kıyamazsınız. O kadar berrak, o kadar temiz. Görenler hayran oluyor ama, o göllerde bakteri bile yaşamıyor. Ölü doğa dedikleri bu galiba. Sanal dünya.
Bu manzara karşısında yapılacak iş yangında ilk kurtarılacaklar üzerinde ittifak etmektir.
Yani toprak-hava ve su.
Sayfa 151Kitabı okudu
Annem, sütün bozulmasına yakın sütlaç yapardı. Tencere tencere sütlaç… Acayip mutlu olurdum. Bir gün, ortaokuldaydım, okuldan çıkıp gelmişim, üstümde üniforma var; annem de mutfakta sütlaç kaynatıyor. "Çok değil mi?" dedim tencerede kaynayan süte bakıp. "Bozulacaktı," dedi. Acıyı makul bir şeye çevirmek lazım. Bunu anlamıştım. Acımı dönüştürebileceğim makul bir şeyim yok. Bir yeteneğim olsaydı şayet, acımı kesinlikle dönüştürürdüm. Bir mahalleye yetecek kadar sütlaç kaynatırdım. Ama sanırım benim sütüm çoktan bozuldu. Galiba geç kaldım. Öyle sanıyorum ki bundan sonra yapabileceğim tek şey bu kokuyu gidermeye çalışmak.
Sayfa 97 - Karakarga Yayınevi
"Amok’un ne olduğunu biliyor musunuz?”
“Amok mu?.. Galiba hatırlıyorum... Malezyalılarda görülen bir tür sarhoşluk...”
“Sarhoşluktan öte bu... Çılgınlık, insanın öfkeden gözünün dönmesi... İnsanın korkunç, delice bir saplantıya kapılması, öyle ki hiçbir biçimde alkol zehirlenmesiyle kıyaslanamaz..."
Sorun galiba ikilikçi düşünme biçimimizde: Ya mükemmel olacağız ya da bayağı.Eğer mükemmel olmazsak bayağı olacağımızı sanıyoruz.Mükemmeliyetçi kişinin sorunu aslında mükemmel olmaya çalışması değil, öyle olabileceğini sanması.Beyhude bir gayret, beyhude bir düşünce.Hep söylendiği gibi, 'en iyi, iyinin düşmanıdır.'En iyilikte ikinci veya üçüncü olmak çabanızın değerini düşürmez oysa, siz yeter ki halis bir niyet ve samimi bir çabayla yola çıkmış olun.
Sayfa 35Kitabı okudu
Julia'yı almaya, dokunmaya, içinde olmaya can atıyordu. Yüksek gerilimli elektrik hattı gibiydi; gerilmiş. Ama elleri kalçasında sabırla bekledi, topuk- larının sert ahşap zeminde çıkardığı seslerle ona doğru geri dönen Julia'nın rolünü oynamasına izin verdi.
Ona ulaştığı zaman, Julia ellerini onun bacaklarına koydu ve dansederken
Sayfa 175
Esiri mi oldun sen de bir aşkın...
Ne o, yoksa sen de âvâre misin
Sokak sokak gezen divâne misin
Suskun durma öyle, konuş, ne olur
Belki alev söner, hüzün kaybolur
Galiba dumanlı yeşil gözlerin
Yolunu mu kaybetmişsin göklerin
Kirpiğin mi ıslak, elin mi şaşkın
Esiri mi oldun sen de bir aşkın
Sayfa 49 - TimaşKitabı okuyor
Evet evet, çok iyi hatırlıyorum, öyle çok dua ediyorlardı ki, anlatamam. Ben bir 'dindar’ olduğum halde, onlar kadar dua etmiyordum. Galiba şöyle bir paradoks vardı burda: ben Allahın benden istediklerini yerine getirmekle meşguldüm; onlarsa sürekli dua ederek, kendi isteklerini yerine getirmesini bekliyorlardı Allahtan.
Sayfa 67
Bizim uzun saçlı bu zafere bir zafername yazar mı dersiniz? Ne zavallı olduk? Kim der ki bu millet bir zamanlar Hint okyanusuna donanmalar, Viyana'ya ordular göndermiş ... Zafer öyle mi? Gene Yunan'a karşı bir zafer.. Bu Yunanlılar da olmasa biz ömrümüzde artık zafer kazanamayacağız galiba!
