Saramago uzun zamandır okumak istediğim bir yazardır ve başlangıcı körlük ile yaptım . Kitapta körlük kavramını çok irdeledim. Acaba bizler gerçekten görebiliyor muyuz? Sahiden körlük nedir ya da görmek nedir?..
Körlük dediğimiz zaman aklımıza genelde görme fonksiyonumuzu kaybetmek gelir. Peki ya diğer fonksiyonlarımızı kaybettiğimiz hiç akla geliyor mu ? Mesela vicdan, mesela yardım etme duygusu vb. Bunların bizde ne kadar var olduğunu gerçekten biliyor muyuz ya da olup olmadığının farkında mıyız? Saramago bunlara çok güzel değinmiş. Okurlara da düşünme payı bıraktığı da aşikâr. Ayrıca kitapta doktorun karısı olan karaktere hayran kalmamak elde değil; sabrı, yardım severliği, olaylar karşısındaki soğuk kanlı duruşu, azmi ve güçlülüğü karşısında ancak hayranlık duyuyorsunuz.
Kitabı okuduktan sonra gerçek görmenin ne demek olduğunu, gözlerimizin önemini birkez daha anlamış oluyoruz.
Son olarak kitapta beğendiğim bir alıntı ile bitiriyorum "bakabiliyorsan gör, görebiliyorsan fark et."