Kastamonu'da 20 yıldır tek odalı evinde yalnız yaşayan 73 yaşındaki Yusuf Tatlı, İl Halk Kütüphanesinden bir yılda aldığı 122 kitabı okuyarak ödüle layık görüldü. Haftada 3-4 kitap okuduğunu kaydeden Tatlı, "Yorulduğum zaman bırakıyorum. Kitap okumak her şeyi değiştiriyor. Kitap her derde devadır. Ekmeğe, suya nasıl ihtiyaç varsa kitaba da ihtiyaç var. Kitap insanın kederini unutturur" ifadesini kullandı. 👏🙂🕊️
#Anadolu Ajansı
10 dakikalık bir filmin yılın en iyi Kısa Film unvanı kazandığı ve sinemada gösterime gireceği açıklandı. Filmi merak edip izlemeye gelen büyük bir kalabalık toplandı. Seyirciler salona girdi ve film oynamaya başladı ama bir gariplik vardı.
Film başlayalı 6 dakika olmasına rağmen ekranda aynı sahne vardı, kamera açısı sadece bir odanın tavanını gösteriyordu. 7.dakikada aynı sahnede bir değişiklik olmadan geçince seyirciler şikâyet etmeye başladılar ve bazıları zamanını kaybettiğini söyleyerek salondan ayrılmak istedi. Aniden kamera açısı tavandan yere indi ve omurilik felci, tamamen engelli yatağa uzanmış bir bayan görüldü...
Ve şu cümle yazılıydı:
"Bu engelli bayanın hayatının her saatinde gördüğü sahnenin sadece 8 dakikasını size sunduk ve siz buna 8 dakika bile katlanamadınız! Hayatınızın her saniyesinin değerini bilin....
Değerli Okur Arkadaşlar,
Görüldü romanını 'Beğenip' ve 'Okuyacaklarım' listesine almanız durumunda 100 kişiye... İlk baskısından hem inceleme hem de eleştiri yapmaları için keyif alarak göndereceğim.
Aktif 1k üyesi olmak. Yani okuyan, alıntı yapan gerçek hesapları dikkate alacağım.
Görüldü
Arif Bilgili
Beyaz Zambaklar Ülkesinde - İncelemesi
> Merhaba arkadaşlar! Bugün sizler ile birlikte 
Grigory Petrov’dan son okumuş olduğum 
Beyaz Zambaklar Ülkesinde’yi incelemek, daha doğrusu ele almak istiyorum. Biliyorum, belki birçoğunuzun aklından, burada da herkes hep aynı yazarların eserlerini okuyor düşüncesi geçiyor
29 EKİM'DE NELER OLDU?
📌Hilafet yıkıldı,
📌Tekke ve Zâviyeler kapatıldı,
📌Padişah ve Halife Ülkeden kovuldu,
📌Ezan Türkçe'ye çevrildi,
📌Medreseler kapatıldı,
📌Islam harfleri kaldırıldı,
📌Camiler depo, ahir haline getirildi,
📌Islám takvimi kaldırıldı,
📌Padişahlar ve Din büyükleri irticâci yobaz olarak görüldü,
📌Kabe Arab'ın olsun, Çankaya bize yeter denildi,
📌 Cuma tatili, Hristiyanlar gibi Pazar gününe çevrildi,
📌Askeriyeden Alay Müftüleri kaldırıldı,
📌Her köşeye faiz kurumu bankaları açıldı,
📌Her şehirde en az bir tane genel evi açıldı,
📌Sarık, Çarşaf gibi Islam-i kiyafetler kaldırıldı,
📌❗ Iskilip'li Atıf Hoca idam edildi, Kemahli Ebû Hoca mezarından çıkarılıp asıldı, Ibrahim Hakka Hoca idam edildi, Binlerce İslâm büyüğü, İstiklâl Mahkemelerinde idam edildi.❗❗❗
Ensest Roman
Hayal kurmak; bebeklerin, çocukların değil, büyüklerin işiydi. Minicik avuç içlerini ve burnunu vantuz gibi cama yapıştırmış; direkleri sayan o çocukta var olan, ama daha keşfedemediği duygular gizliydi. Küçük Mavi’mizin en yoğun yaşadığı duygu kıskançlıktı. O yaşta bir çocuk her şeyi kıskanmaz mı? Kıskanır. Annesini, babasını kıskanır, yeni doğan kardeşini kıskanır, kıskanır da kıskanır. Çocukluğunu geride bırakıp, hayatın bir parçası olma yolunda yaş aldıkça duyguları gizlendikleri yerlerden kendini göstermeye başlar. Tutku, hasret, aşk, kin, nefret, hırs, dostluk, düşmanlık, intikam gibi büyüklere özgü duygular belirginleştikçe hayal kurmalarını tetikler. Sonra kendini sürekli hayal kurarken bulur.
Sayfa 225 - Mavi UluKitabı okudu
Ensest Roman
“Sırrın sırrımdır.”
Bu gizemli sözcük, insan olmanın ve güvencenin anahtarıydı. Bu öyle bir anahtar ki kaygı kapılarına kilit vuruyor; gurur ve sevinç kapılarını aralıyordu. Dövünmek yerine övünmek saklıydı; “Sırrın sırrımdır.”.
Sayfa 230 - Mavi UluKitabı okudu
İşte bu yüzden her paylaşım bir can.
Kahramanmaraş'ta depremden 64 saat sonra enkazdan sağ çıkarılan 24 yaşındaki vatandaşın, duvara 'umudunuzu kaybetmeyin' yazdığı görüldü.
Ensest Roman
“Benim bir ailem yok… Senin ailen gibi bir ailem yok. Daha doğrusu aile nedir nasıl olur bilmiyorum. Sizinkilerle tanıştığımda; hissedeceğim duygular beni korkutuyor. Ya aile çok güzel bir şeyse… O zaman kaybımın ne kadar büyük olduğunu göreceğim. Bu yaşıma kadar ailenin değerini bilemeden ayakta durmaya başardım. Ya paha biçilemez bir oluşumsa aile… Tökezlerim ve sen elimden tutmazsan düşerim. Kalkamam.”
Pınar, ellerini bacaklarından çekti ve elini yakaladı. Sıkıca tuttu. Mavi, konuşmaya devam etti.
“Kaldığım yurt odalarında, tuvalet kapılarında ‘Aile her şeydir.’ yazıyordu. Her şey olan neydi? İçine neler sığıyordu? Aile hem acı hem mutluluk muydu? Hem üzüntü hem neşe miydi? Neydi her şey olan aile?
Bu sorular yıllarca beynimi kemirdi durdu. Tam tüm cevapları buldum diyorum… Ama birden sorular değişmiş. Yoruldum bu kısır döngüden, sorulara cevap aramaktan. Pes ettim uzunca bir süre önce.”
Sayfa 154 - Mavi UluKitabı okudu
Ensest Roman
Ansızın bir yerden çıkıp gelen; ‘Ailen nerede yaşıyor? Annen baban nasıllar?’ sorularıyla karanlık bir boşluğa düşüyordu Mavi. Her seferinden yalan uydurmak, geçiştirmek canını acıtıyor; doğmadan ölmek istiyordu o anlarda. Onları görmese de varlıklarından, dünyaya gelirken yükledikleri görevin tanımlarından kurtulamıyordu. Bir anne babası vardı ve bunu kimsenin değiştirmeye gücü yetmezdi. Sevgili olsa, alt kat komşu ya da dostu olsa; insandır, ‘içinde bok vardır’ deyip başımızı öne eğer; vazgeçeriz, hayatımızdan uzaklaştırır ve unuturuz. Hatırlatan hiç kimse olmaz. Anne baba öyle mi oluyor? Yok. Bok çukurunda da yaşasalar atamıyor, satamıyorsun. Onlardan ne kadar uzağa gidersek gidelim fark etmiyor. Toplum onları unutmana izin vermiyor.
Sayfa 244 - Mavi UluKitabı okudu
