"En iyi yargıç, beğenidir. Beğeniyse sik rastlanan bir şey değil...
Başlarken,
Emile Bernard (28 Nisan 1868 – 16 Nisan 1941) Vincent van Gogh, Paul Gauguin ve Eugene Boch ve daha sonraları Paul Cezanne ile sanatsal dostluklar yaşayan bir Fransız Post-Empresyonist ressam ve yazardır
. "Cézanne'ın hayatını çok yakından gözlemlemiş olan ve son zamanlarında ona arkadaşlık edip hayatını yakından gören öğrencisi tarafından yazılmış bir ressamın hayatının kesitleri bulunuyor.
"Hayatının bir döneminde ressamın yaşadığı Aix en provance'a gelerek onunla tekrar görüşme şansı yakalar. Cézanne üzerine görüşlerini ve bilinmeyenleri bu kitapta toplar. Kitapta birebir anıları ile edindiği izlenimler, mektuplaşmalar ve ressam ile yapilan bir söyleşi de bulunmakta."..
"Yeni düşünceleri ifade etmek, herkesin ortak anlatım biçimine uyum sağlamakla olanaklıdır. 
Cezanne Üzerine Anılar
Virginia Woolf'un ilk romanı Dışa Yolculuk'u Dalgalar, Mrs. Dalloway, Orlando gibi olgunluk çağı eserlerinden sonra okudum.
Dışa Yolculuk Woolf'un gençliğinin izlerini görmemiz açısından önemli bir eseri. Hatta eleştirmenler bu eserin otobiyografik ögeler içerdiğini söylüyor. Evet kısmen katılıyorum bu fikre.
25 yaşındaki Rachel Vinrace'ın Londradan Güney Amerikaya uzanan yolculuğunu okuyoruz. Gemi seyahatinde ona eşlik eden teyzesi ve eniştesi sonra gemiye dahil olan Dallowayler ( evet Mrs. Dalloway karakteri ilk bu romanda çıkıyor karşımıza. İlerleyen yıllarda Woolf yalnız bu karakter için bir roman kaleme alıyor. Benim için Mrs. Dalloway 'e burada rastlamak yıllar sonra hiç görmediğim bir arkadaşa rastlamak gibiydi.Şaşkın bir o kadar da mutlu).
Woolf modernist dönemin yazarı ve bu eserini resim sanatından da bildiğimiz empresyonist yani izlenimci bir stilde yazmış. Sürekli olarak dış dünyanın kişiler üstünde bıraktığı izlenimler ve algılar üzerine yoğunlaşmış Woolf. Bu açıdan fazlasıyla da şiirsel bir roman. Gençlik ve yaşlılığa, aşka, sanata, ölüme, doğaya dair izlenimler okuyoruz.
Eğer bu türden okumaları seviyorsanız kesinlikle tavsiye ederim.Kimi okurlar olay örgüleri okumayı severler.Bu eserde sizi meraklandıracak olaylar silsilesi yok.Ama yaşam var. Günlük rutinlerimize sıradan hayatlarımıza şiirsel bir bakış var.Neden edebiyat sadece büyük hikayelerle ilgilensin ki? Bizim hayatımız bir edebiyat eserine konu olamaz mı? Sanırım ben büyük kahramanlık hikayelerindense kendi küçük dünyalarımızın hikayelerini okumayı daha çok seviyorum.
Dışa Yolculuk 
Burcu 
Virginia Woolf
