Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde, öyle çok konuşuyorlar ki... Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz? Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir başka insanda? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü yasaklamalı Ömür hanım yasaklamalı... Kimsenin kimseyi anlamadığı bir
Gül Kokusu
Dr. Münir Derman - Sabri Tandoğan
2014 yılında umre için bulunduğum Medine'de sevgili peygamberimizin razvası civarında dolanırken tuhaf hallere kapılmıştım nedense. Hani olur ya bazen, kontrol sizde değildir. İçinizden gelen ses yönetir sizi. İşte öyle bir halde; Bir süre önce sitesine yazarak sadece umre dönüşünde de saçlarımı
Şiir yazmak...
Bana göre şiir yazmak şöyle bir şey hani bir işi severek canı gönülden yaparsınız ya şiirde öyle bir şey bir işi severek yaparsanız hem o iş sağlam olur hem de güzel olur ama bir işi zorla yada elinizden gelmediği halde yaparsanız o iş hiç bir işe yaramaz ve olmaz olsada gönülsüz olur işte şiir yazmakta öyle bir şey aslında sadece şiir değil bir kitapta yazmakta öyle ben bugüne kadar yazdığım şiirler ve sözleri ben özellikle bir çoğunda kendimi anlatmak için yazdım öyle hadi ben şiir yazayım demedim zaten öyle yazsam herhalde saçma sapan kelimelerden başka bir şey olmazdı bilmiyorum belki şiirleri mi beğenmeyen insanlar da vardır herkesin düşüncesi fikri kendine tabiki ne demişler Zevkler ve Renkler tartışılmaz o yüzden bende herkesin düşüncesi ve fikirine saygı duyuyorum tabi bana karşı kırıcı olmadığı zaman ben bu yolda bir şey farkettim oda beni çok onurlandırdı oda şudur ki benim bu yeteneğimi kıskanan insanlar çok oldu özellikle yakın çevrem de ama bir söz var her aklıma geldiğinde bana doğru yolda olduğumu gösteriyor ve hatırlatıyor ( Ne zaman ki düşmanlarım çoğaldı o zaman anladım ki ben doğru yoldayım Şemsi Terzi ) yaptığım iyiliklere kötülük verenler de zerre umrumda değil çünkü o güzel insanın en güzel sevgilinin çok güzel bir sözü aklıma geliyor ( Hep iyilik yap onlar layık değilse sen layıksın Hz. Muhammed ) ve bunlar gibi pek çok sözle devam ediyorum hayatıma Allah'a emanet olun...
İskenderiye Kütüphanesi'nin Trajedisi
İskenderiye'ye demirleyen yabancı gemiler kaçak eşya için değil, acaba kitap mı kaçırıyorlar diye aranıp taranırlardı. Her biri elle yazılmış papirtis tomarı olmak üzere kütüphanede o zamanlar yarım milyon kitap bulunduğu sanılıyor. Bazen papirüs tomarlarının kopya edilmek üzere alındığı da olurdu. Bütün bu kitaplara acaba ne oldu? Bunları yaratan klasik uygarlık yok oldu ve kütüphane kasten tahrip edildi. Bu eserlerden yalnızca küçük bir bölümü kalmıştır. Bazılarının da insanın içini burkan bölük pörçük parçaları. Günümüze dek gelen bu bölük pörçük parçalar bile insan zihnini uyarıcı ne denli zengin bilgiler taşıyor, bir bilseniz! Örneğin, kütüphanenin raflarından birinde bulunduğunu bildiğimiz Sisamlı astronomi bilgini Aristarkus'un kitabında, yerküremizin gezegenlerden bir tanesi olduğuna ve onlar gibi Güneş'in etrafında döndüğüne ve yıldızların çok uzaklarda olduklarına değiniliyordu. Bu ifadelerin hepsi de doğru olduğu halde, sözü edilen gerçeklerin yeniden bulunması için iki bin yıl beklemek zorunda kalınmış oldu. Aristarkus'un bu eserinin kaybına duyduğumuz üzüntüyü, daha başka konulardaki kayıplar için de yüz binler sayısıyla çarparsak klasik uygarlığın yarattığı görkemi ve yok oluşunun trajedisini algılamaya başlayabiliriz.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Çok sevdiğim 
Albert Camus gelip de yabancılaşmayı Oğuz Atay karakterlerinde görmeli :) Meursault ve Hikmet Benol. ‘Ben’ olamayan farklı farklı Hikmet’ler… Meursault’un kayıtsız yabancılaşması mı Hikmet’in gürültülü, saldırgan yabancılaşması mı… İki yazarı da çok sevsem de Oğuz Atay hep daha önde geliyor benim için.
Kitap boyunca elimde olmadan
Dayanamadım, bütün gücümle bağırmaya çalıştım; tıkanıyordum. Senin yaptığın hesapların saçmalığını bütün daire biliyor diye haykırmak istiyordum Erkan'ın suratına. Başkaları için böyle hissederken İsa-Mesih'i görmeyi nasıl bekleyebilirim?
"Kötülüğe karşı direnmeyeceksin" sözünden büyük bir ferahlık duyuyorum. Insana gerçek
Sayfa 660Kitabı okudu
Önemli Bulduğum Bazı Kavramlar (Bilmek Ve Olmak adlı kitabımdan alıntıdır)
Bir insanın kendini geliştirmesi ve gerçekleştirmesi için bazı kavramları ve olguları bilmesini zorunlu görüyorum. Bunlardan bazılarını aşağıda açıklıyorum.
Özbilinç: özbilinç en genel anlamıyla kişinin kendi duygu düşünce ve davranışlarından haberdar olma halidir.
Nazi ölüm kamplarından sağ kurtulanlar, en korkunç tacizlerin bile insan belleğinde sürekli
taşınabileceğinin en açık göstergesi. Nazi kurbanları için en büyük sorun, kendileri ile ölüm kampları
arasına duygusal bir uzaklık koyabilmeyi, unutmayı başarabilmek oldu. Tarifsiz kötülüklerle dolu bir
dünyada, tekrar Nazi Almanyasında -diyelim ki
Sayfa 129
“Kötülüğe karşı direnmeyeceksin” sözünden büyük bir ferahlık duyuyorum. İnsana gerçek hürriyeti bu “direnmemek” kazandıracak gibi geliyor bana. Yalnız, insan bir saniye bile aklından çıkarmamalı İsa’nın bu sözünü. Yoksa bütün çabalar boşa gider. İnsan, bir an için olsun, duygularına kapılıp karşı koymaya başlarsa, benim gibi olur sonunda. Nereye
Sayfa 661 - İletişimKitabı okudu
Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
Mısır'ın Büyük İskender'den sonraki Yunan kralları öğrenim sorununu ciddiye aldılar. Yüzyıllar boyu bilimsel araştırmaya destek oldular ve kütüphanede çağın en büyük beyinleri için çalışma ortamı hazırladılar. İskenderiye Kütüphanesi'nde her konu için ayrılan on geniş hol bulunuyordu. Botanik bahçesi, hayvanat bahçesi, kadavra
Sayfa 32 - Birinci Bölüm - Kozmik Okyanusun KıyılarıKitabı okuyor
