Aşk, heyhat, Ne çabuk bencil ve nankör yapıyormuş!
Sayfa 70 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Elvânını gösterdi,inandırdı beni;
Mevsim, ‘yaşamak hoş…’ diye kandırdı beni.
Bir kutlu çekirdekte uyurken,heyhât,
En sevgili rüyadan uyandırdı beni!
Sayfa 28
Heyhat! Duygu getirdiklerini keyfince alıp götürür; neşeden daha yüce olan keder fazilet gibi kalıcı değildir. Bir gece önce bizi yücelten, hayatımızı bir bütün olarak, bütün gerçekliğiyle, basiretli ve samimi bir merhametle görmemizi sağlayan trajediyi ertesi sabah unutuveririz. Bir kadıın ihanetini, bir dostun ölümünü belki bir yıl içinde atlatırız. Rüzgâr bu düşler enkazının, solup gitmiş mutluluk talaşlarının ortasında iyi tohumu gözyașı selinin altına ekmiştir, ama gözyaşları o kadar çabuk kurur ki tohum yeşermeye fırsat bulamaz.
Sayfa 117 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Demeye dilim varmıyor ama, insanlar da birbirlerini unuttular..
Çünkü araya faizler girdi, repo girdi, skandallar girdi. İnsanlar sabahları birbirlerini selamlamadan önce, döviz büfeleri üzerindeki elektronik aygıtlarla verilen kırmızı renkli rakamlara bakmaya başladılar. Faxlar, araç telefonları, gömlek cebine bile sığan telsiz telefonlar yaygınlaştı. Bu yaygınlığın insanlar arasındaki iletişimi artıracağı ileri sürüldü. Ama heyhat...
Uyan...
"Dünya koşuyor'' söz mü? Beraber koşacaktın;
Heyhat, bütün azmi sen arkanda bıraktın!
Madem ki uyandın o medid uykulardan,
Bir parçacık olsun, hadi, hiç yoksa, kımıldan.
Heyhat, ölüm ruhumuza ne yapar? Ona hangi doğayı bırakır? Ona ne verecek ya da ondan ne alacaktır? Ruhu nereye koyar? Ara sıra yeryüzüne baksın ve ağlasın diye göz verir mi?
Sayfa 152 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
...
Heyhat, o ince bir ruh, bense etten bir kalıp.
...
Sayfa 160 - Kaldırımlar 3Kitabı okudu
Uzak ne kadar uzak
"Uzak ne kadar uzak?"
Ne kadardır yolu?
Yürüyoruz
Manaya yürüyoruz
Sayfa 26Kitabı okudu
Heyhat! Düşüş, her daim kibrin peşinden gelir
Sayfa 93Kitabı okudu
