İnsanoğlu hazza ve heyecana doymaz, diğer bir deyişle beklentisi ve arzusu sanki sınırsızdır
Hümanist yaklaşım, gerçek anlamıyla insanı en azından Tanrı ile eşdeğer, hatta eylemler bakımından onun üzerinde görme yaklaşımıdır. Modernist sanatçı önce kadere, sonra Tanrı'ya "Çekil yolumdan!" diyor ve bu tarzıyla modernist toplumun gözünde büyüyor.