Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Elanur

Elanur
@ikraela
Bir gün, bir kitabı yarım bırakıp gideceğim... Vesselâm...
Allah'ım unutturmuş bana acımı, şükür, ama... İnsanı insan yapan çektiği acılarıymışsa. Hafıza dediğin kederdir kâtip yaz bunu. Dünya boşlukta nasıl duruyor sanıyorsun. O,boşluk değil keder. Kederi çıkar,dünya düşer.
Sayfa 132Kitabı okudu
Reklam
Aklın ötesine geçtim sanarsın ki, Orası kalbin berisidir O gitmeden insanın başından Nasıl kalbine döneceksin
Sayfa 122Kitabı okudu
Yasa koymaktan haz alıyorsunuz. Ama onları çiğnemekten aldığınız haz daha fazla. Okyanus kıyısında oynayan, durmaksızın kumdan kuleler yapıp, sonra da kahkahalar atarak onları yıkan çocuklar gibi.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Dokunup sevdiklerimizi götürüp beş on kürek toprağın altına bırakıyoruz, geçirdiğimiz zamanlar bir elbise gibi sırtımızda duruyor.
Sayfa 113Kitabı okudu
Karamsarlığın kaynağı ışıktan uzak durmaktır.
Reklam
O'na, eşyanın ve mananın tek mirasçısına varmaya çabalıyoruz. Yıldızlar bu nedenle, içine yüzlerce dünya sığacak kadar büyük, saatler bunun için çalışıyor, ay bu yolculuk içinde ikiye yarıldı.
Sözleriniz değil, ama güneş doğmamışken, gecenin sabaha karşıki besleyici karanlığında sizi mescide giderken görmek inandırır beni.
Havalar soğuduğunda insan gölge veren ağaçları unutur. -Dostoyevski-
Sayfa 150Kitabı okudu
Asıl zenginlik, dünya kadar malı olup şükretmeyi bilmeyenler değil, sahip olduklarına daima şükredenlerdir.
Karanlıklar, ışıklar, gölgeler sussun ki, Allah'ım, Bütün dünyayı inletsin benim secdem, benim âhim.
Reklam
Nedir mânası, mabûd olmadıktan sonra, mihrabin, Rükûun, haşyetin, vecdin, bütün biçare esbabın?
"İnsanın iyi olmak için akla ihtiyacı yoktur. Hatta bana zaman zaman bunun tam tersi olmalı gibi gelir. Çok zeki birini ele al, hemen hiçbir zaman iyi biri olmadığını görürsün."
Öğrencilerinize yüksek okulların diploma basan yapan insan imalathaneler değil canlı mumlar üreten fabrikalar, ülkenin zihinsel ve manevi aydınlanmasının merkez istasyonu olduklarını söyleyin.
Dinsizlik ruhun zayıflığı ve hastalığıdır. Din sizlik, halktaki kutsal her şeyin yok olması ve neticesinde insanın elinde vahşiliğin, vicdansızlığın, ahlaksızlığın, kabalığın, bencilliğin, zorbalığın kalmasıdır.
" Bunlar, iman edenler ve gönülleri Allah'ın zikriyle sükûnete erenlerdir. Bilesiniz ki, kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur. "Ra'd/28
Reklam
Sanman taleb-i devlet-i câh etmeye geldik Biz âleme bir yâr için âh etmeye geldik" Yenişehirli Avni
İbadet, ne büyük bir ticaret ve saadet; fısk ve sefahet, ne büyük bir hasaret ve helâkettir.
Madem bu karışık mevcudat dar-i fâniden dâr-i bekaya akıp gidiyor, elbette nasıl ki hayır, lezzet, Işık, güzellik, iman gibi şeyler cennete akar. Öyle de şer, elem, karanlık, çirkinlik, küfür gibi zararlı maddeler cehenneme yağar. Ve bu mütemadiyen çalkanan kâinatın selleri o iki havuza girer, durur. (Risale-i Nur/Asâ-yı Musa)
İman insanı insan eder belki de sultan eder.