α∂σиιѕαтє
@infinity_book
Yaşamak güzeldir
Düzce
31 Mart
15 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Gerçekten sevdiniz mi 1k
yüzüme bakmadan başını sallıyor
Sen hiç sevmemişsin Komiserim diyor. Seven insan, ama gerçkten seven insan her şeyi yapar...
Ben bu kız için öldürdüm.
Insanlardan kaçan ile yalnız kalamayanin arasındaki fark nedir ¿
" Biri insanlardan kaçıyor, öteki bir dakika yalnız kalamıyor " .
1k Üşenmeden oku ve beğen lütfen (:
Yaşam belki de yarı yarıya düşle dolu olduğu için böylesine güzeldi . Düşlerimiz , hepsi gerçekleşmediği sürece de değerini koruyordu. Tanabay dağlara, gökyüzüne bakarken insanların her zaman aynı ölçüde mutlu olamayacaklarını düşündü herkesin alın yazısı kendine göreydi. Şu yüce dağlardaki ışık ve gölgeler gibi insanoğlunun yaşantısında üzüntüüzüntüler , sevinçler vardı
Sayfa 143 - NoraKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yanlış işler yapmayın 1k (:
Öyleyse adil insan, diğer insanları adalet vasıtasıyla adaletsiz kılabilir mi. Ya da iyi insan, diğer insanları erdem vasıtasıyla kötü yapar mı
-hayır bu imkansız
-sogutmak sıcağın değil soğuğun işidir
- Evet
- Nemlendirmek de kurunun değil yaşın işidir
- öyle görünüyor
Sayfa 18Kitabı okudu
Merhabalar 1k
"Ben daima babamı sevdim, fakat bu derece sevdiğimi bilmiyordum. Hakikaten insan sevdiklerinin kadrini yoklukta anlıyor"
Sayfa 234 - ÖtükenKitabı okudu
Insanlar ne diye böyle yaparlar, bilmem ki ! Iyilige karşılık hep kötülük , hep kötülük . Sonra yaptıklarından utansalar ,pişman olsalar bari ! O da yok...Hep kendilerini haklı görürler , rahatlarının bozulmasına dayanamazlar. Sanki çevrelerindeki insanlar onlara yaranmak zorundaymış gibi herşeyi onlardan beklerler
Sayfa 79 - Nora
Bazen her şeyi yüzüstü bırakarak kaçıp gitmeyi düşünüyordu. Fakat hiç bi yere gidemeyeceğini, hiç bir işe yaramayacağını, aradığı yaşamı bulamayacağını adı gibi de biliyordu
Sayfa 82
Önceleri tanrının sırf yaşasınlar diye cav verdiğini sanıyordum ; artık diğer nedenleride biliyorum . Anladım ki tanrı insanların ayrı yaşamasını istemiyor; bu yüzden tek tek neye ihtiyaçları olduğunu açık etmiyor . Beraber yaşamalarını istediğinden hepsine kendileri ve diğerlerinin neye ihtiyacı olduğunu gösteriyor. Insanlar sadece kendi hayatları için kaygilandiklari, kendilerini kolladiklari için yaşar sanırdım , oysa onları yaşatan tek şey sevgiymis. (LÜTFEN OKUR MUSUNUZ BEGENMENIZI FELAN ISTEMİYORUM SADECE OKUMANIZI ISTIYORUM!!)
" Siz benden daha iyi bilirsiniz başkomiserim bu dünya acımasız bir yer insanlar içinde köpekler içinde sesinizi çıkarmadınız mı alırlar ekmeğinizi elinizden. "
" Doğru anladıysam vazgeçilmez olan şeyler insanın hayatta kalmasını sağlayacak kadar önemli olmalı "
Küçük Prens : Bir gün bana " Ben günbatımını kırk dört kez gördüm " dedi . Sonra da devam etti : " Biliyor musun günbatımını izlemek üzgün olduğumuz zaman daha güzel ." Ben de ona: "Sen günbatımını kırk dört kez seyrettiğinde çok mu üzgündün ? " diye sordum . Ama küçük prens cevap vermedi ( AH BENİM KÜÇÜK PRENSIM KEŞKE HERKESIN SENIN GIBI ARKADAŞLARI OLSA.. )
"Eskiden nasılsa , yine öyle olacak" diye söylendim . Ama korkarım ki hiç iyi olmicak . Eskiden de berbat bir yerdi dünya , eskiden de rezildi insanlar , şimdi de öyle . Belki daha da fena. Karamsar konuşuyorum belki , ama geleceğe güvenimi yitirdim Evgenia o kadar çok hayal kırıklığına uğradım ki artık umut etmek istemiyorum . En saf en masum sandığımız kişiler bile binbir hesap içinde , hemde kirli ,kanlı hesaplar . En fenasina hazır olmak lazım. O zaman daha az mutlu oluruz .
Bir insanın yerine ötekini kolayca koyamazsın. Çok kıymet verdiğin birileri hayatından koparılınca , onun acısını , sancısını , yasını yeterince tutmadan başka birine sarılamazsın. Bu hem kaybettiğin insana hemde kendine yapacağın en büyük saygısızlık olur
adam bir yılın hesabını yapıyor, oysa akşama kalmadan öleceğini bilmiyor. (( biz de böyleyiz işte ne hayaller kuruyoruz ama belkide o hayallari gerçekleştiremeden öleceğimizi bilmiyoruz))
önceleri Tanrı'nın insana sırf yaşasınlar diye can verdiğini sanıyordum,artık diğer nedenleride biliyorum.
anladım ki Tanrı insanların yaşamasını istemiyor; bu yüzden tek tek neye ihtiyaçları olduğunu açık etmiyor. beraber yaşamalarını istediğinden hepsine kendileri ve diğerlerinin neye ihtiyacı olduğunu gösteriyor
insan olduğumda hayatta kalmamı sağlayan kendimi kollamam değil, yolda rastladığım bir adamla karısının sevgisidir ; bana acımaları,beni sevmeleridir
Sayfa 27Kitabı okudu
Hiç bir insan akşama çizmeye mi,yoksa ölü terliğine mi ihtiyacı olduğunu bilemez
İçimde yorgunluk hissi vardı... Yalnız dinlenmek, mutlak bir sükun içinde dinlenmek istiyordum.
"Şunu sakın unutmayın: Önemli olan bir tek an vardır. O da “şimdi"dir. Çünkü bir tek ona sözümüz geçer."
Biz böyleyiz işte, tamamen farklı bir durumla karşılaşıncaya kadar içinde bulunduğumuz durumun gerçek değerinu asla göremez, elimizdekinin değerini ancak bunları yitirince anlarız. (( DOĞRU))
Bir köpek sizi zengin ya da yoksul olsanız da sever, aptal ya da akıllı olsanızda. Bunu size kaç insan söyleyebilir.
Öldü, hepsi bu, neden öldüğünün önemi yok, bir insanın neden öldüğünü sormak saçmadır, neden öldüğü zamanla unutulur, yalnızca bir tek sözcük kalır geriye, "Öldü"... ((ÇOK DOĞRU))
içinden sadece teslim olmak ve dövüşmeye bir son vermek geliyordu .Mücadele etmeye değmezdi. Acı çekmeye değmezdi.Her şey acı veriyordu ve ölüyordu.,hiç bir şeyin önemi yoktu.Pes etmeliydi. Bırakmalıydı. ah,bırakmayı en kadar çok istiyordu . Ağlıyordu. Tabi ki ağlıyordu neden ağlamasın? Hayat önemsizdi ve hiç bir şeyin anlamı yoktu,her şey anlamsızdı ve içinden sadece uzanmak, ölmek geliyordu.
Sayfa 607Kitabı okudu
Uzun uzun burnumu çektim.
"Önemi yok, onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bi gün büsbütün ölecek."
"Bu küçücük kafada ne büyük bir hayal gücü!"
"Kısa hayatında onu yeni yeni olayların beklediğini, bir gün bu dünyada yapayalnız kalacağını, çantasından başka bir şeyi olmayacağını da bilmiyordu çocuk." (( keşke bu kadar doğru olmasa))
Belki de en büyük canavar insanlardı.
Canarvarları da onlar yarattı.
Sonunda intikam günü geldi çattı.
Ve hepsi masumu oynadı.
İnsanın mutlu olması ve bu mutluluğu başkalarına da vermesi bazen ne kadar kolay oluyor! diyordu. Hep böyle, evet tam o anda olduğu gibi yaşamalıydı insan. Ama gerçek hayat bu değildi. Mutluluğun yanı sıra, peşini hiç bırakmayan, insanın ruhunu, bütün hayatını allak bullak eden felâketler, mutsuzluklar da vardır."
Bu insanlar niye böyledir ? Niçin bazıları çok iyi, bazıları çok kötü oluyor ? Niçin herkesin korktuğu, çekindiği insanlar var, bir de kimsenin korkutamadıkları !* üzücü*
imdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.