"Elim erse, ayağım tutsa, seni bütün cihanın görebileceği bir yere çıkarır ve bağırırdım: "İşte, insan buna derler! Böyle olmağa çalışın!"
İki milyar beş yüz milyon âdem evlâdının seni tanımalarını, öğrenmelerini istiyorum, anlıyor musun?
Ulan, bu evlenme dalgan amma da kıyak be! Vay anasını! Desene, herifi çarptın! Hanımım, Ankaralı olucak gayrı. Hemşeri olduk.
Neyse ne, iyi olur inşallah!”
-Ahmed Arif