Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Küçük prens bir taşın üzerine oturmuş ve başını kaldırıp
göğe bakmış:
- Diyorum ki acaba yıldızların parlamasının sebebi bir gün herkes kendi yıldızını yeniden bulabilsin diye mi? Benim gezegenime bak. Bizim tam tepemizde . .. Ama gerçekten çok uzak!
-Güzelmiş, demiş yılan. Buraya neden geldin?
-Bir çiçekte sorunlarım var, demiş küçük prens.
-Haa! demiş yılan.
Ve susmuşlar.
- İnsanlar nerede? diye sormuş nihayet küçük prens. Çölde insan kendini biraz yalnız hissediyor ...
-İnsanların arasında da yalnız hissedilir, demiş yılan.
Sayfa 57
Sizler, tüm umutları kesilmiş insanlarsınız! Sizler, dört duvar arasına mahkûm olmuş insanlarsınız! Sizler... sizler, dışarıda ve içeride hiçbir işe yaramaz, dünyaya yalnızca gün saymaya gelmiş zavallı insanlarsınız! İşte buraya bir silah koyuyorum, işte umutlarınız ve yaşamınızı kısıtlayacak, birinizi daha hayattan silebilecek gerçeklik; bunu
Che’nin uzun bisiklet yolculuğundan bir yazısı
Bu yeşil görkem içinde dolaşırken insan biraz sonra vahşi bir hayvanın kükremesini ya da bir yılanın sessiz hareketini bekler… ve aniden kükreme sesi duyulduğunda, hayal kırıklığı içinde bunun tıslaya tıslaya dağı tırmanan bir kamyonun sesi olduğu saptanır. Bu gürültü sanki düşlerimi yerle bir edip beni tekrar gerçekliğe döndürüyor. İçimde bir şeylerin olgunlaştığını hissediyordum; uygarlığa duyulan nefret… Bu gürültüye göre ayarlanmış, deli gibi oraya buraya koşan insanlar. Bu gürültü bana huzurun menfur antitezi gibi görünüyordu; yaprakların sakin sakin birbirine sürtünüşü melodik bir fon müziği oluşturmakta.
Marslı yerine Satürnlü olarak düşündüm ve bu daha kolay kabul edilebilir :)
"Kendinin bir Marslı olduğunu hiç düşündün mü?
Tabi ki, bir gün başka bir gezegenden gelen bir yaratıkla karşılaşmak o kadar kolay değil... Ama kendi kendinle karşılaşmış olduğunu düşünebilirsin. Belki güzel bir günde birdenbire durup kendini yeni bir gözle görebilirsin...
Ben ilginç bir yaratığım diye düşünürsün, sır dolu bir hayvanım
17.
Daha önce buraya hiç gelmemiştim: Daha başka türlü nefes alıyor insan burada, yanındaki yıldız, güneşten daha çok parlıyor.
Sayfa 16 - İş Bankası
30 Temmuz
Albert geldi ve ben buradan ayrılmak zorundayım o asil ve iyi bir adam olsa ve ben de her anlamda ondan daha aşağı biri olsam bile onun böyle bir kişiye sahip olmasını görmeye dayanamam sahip olmak yeter Wilhelm! onun nişanlısı buraya geldi. O iyi ve değerli bir insan ve ben onu sevmeden edemedim . Neyseki onların buluşması sırasında orada değildim..
Sayfa 62Kitabı okuyor
Pervaneden esinti...
Merhabalar harflerin gölgesinde yürüyen dostlarım. Şükrü Erbaşın "Pervane "sini okuduk ve buradayız . Daha önce bir kaç şiirini okumuştum. Bu kitapla kendisini daha yakından tanıma fırsatım oldu. Hayal dünyası geniş bir şairle tanışmanın mutluluğunu yaşıyorum. Hemen kitaba geçiyorum. Kitap 
Bertrand Russell 'ın şu mükemmel cümleleriyle başlıyor. "Üç tutku yönlendirdi hayatımı: Sevgi açlığı, bilgi arayışı ve başkalarının acılarına yönelik dayanılmaz merhamet. Aşk ve bilgi göklere yükseltti ama merhamet her seferinde çekip yere indirdi beni". Bir kitap için güzel bir başlangıç cümlesi olmuş.
Şükrü Erbaş'ın şair vasfını sonuna kadar hak eden bir şahsiyet olduğunu düşünüyorum. Kelimeleri iğneyi iplikten geçirir gibi dizmiş. Yarısı bulutlara yarısı da okurlara dönük bir kitap olmuş. Bu da okurları biraz zorlayabilir. Ayrıca yazarın alıntılar yapıp kendi hayal dünyasında harmanlaması da kitaba güzellik katmış. Kitaptan bir kaç alıntı yaptım. Buraya beğendiğim bir kaç söz bırakacağım.
* Harflerin yalnızlığı gecenin yalnızlığından büyük.
*Kendini sevemeden kimseyi sevemezmiş insan. ( Tersten okunca da aynı kapıya çıkıyorsunuz.)
*Ben yola âşığım
çünkü üstünde tanıştık
ayrılıktan sonra da
süren yola...
Şiirin bizleri teslimiyet şuuruna ulaştırması dileğiyle hoşça kalın.
Okuduğunuz için teşekkürler. Hayırlı okumalar.
Çukur
Modern Kore edebiyatından Çukur!
Biraz farklı kültürlerin edebiyatını tanımak hevesiyle önce Japon edebiyatına sardım. Haruki Murakami, Osamu Daza falan derken oradan Arap edebiyatına atladım. Necip Mahfuz, Nizâr Kabbani filan... Sıra geldi Kore edebiyatına. Aradığımı buldum mu, tartışılır.
Adının hiç de önemli olmadığı bu çekik gözlü
Ecelin değişmeyişi
İslam ordusu arasındaki müşriklerin, münafıkların bir iddiası vardı. Onlar diyorlardı ki, bizim elimizde bir şey olsaydı burada öldürülmezdik. Bu iddiaya karşılık Cenabı Hakk, Efendimiz (s.a.v.)'e emir buyuruyor:
Onlara de ki, buraya, İslam ordusunun içine girmeyip, bu topraklara gelmeyip evlerinizi otursaydınız bile İçinizde burada ölmesi takdir edilmiş olanlar mutlaka kalkıp buraya gelecekti, burada ölecekti.
RıhleKitabı okuyor
- Ah, insan okuma yazma bilince her şeyi kolay öğrenir. Ah, ben böyle kör kaldım.
- Hiç okuma bilmez misin kızım?
- Okurum biraz ama okuduğumu anlayamam ki ...
- Bir şey yapalım öyleyse. O kıza söyleyeyim buraya gelsin bazen, sana ders öğretsin sen de ona nakış gösterirsin.
Onun da nakışa çok hevesi var. Olmaz mı?
- Ah, öyle olsa ... Ne güzel! İsmi nedir o kızın?
- Ragıbe Hanım.
Sayfa 46 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri : Ömer Aslan, VI. Basım: Şubat 2020Kitabı okudu
-Yazarım sana.
+Yazma. O zaman bekliyor insan. Buraya çok az insan geliyor, çok insan gidiyor. Kalan da bekliyor ama bazen çok uzun bekliyor. Yani hani mesela zannediyorsun ki, bi yoldan birisi gelecek. boş, uzun bi yol. Devamlı ona bakıyorsun. Sonra kimse gelmiyor.
Yazma.