Cumhuriyetçi erdemlere özgü enerji düzeyini ruhumuza vererek, bu erdemleri sevmeye ya da uygulamaya bizi yöneltecek olan şey, boş bir hayalin benimsenmesi mi olacaktır?
Bunu hayal etmeyelim! Bu hayaletten vazgeçtik; günümüzde akıl yürütmeyi bilen tüm insanların tek sistemi ateizmdir. İnsan aydınlandığı ölçüde, hareketin maddeye içkin olduğunu kavradığı ölçü- de, bu hareketi yaratacak bir failin gerekliliğinin yanıltıcı bir varlık olduğunu anladı ve var olan her şey özü gereği hareket halinde olduğundan, devindirici gücün gereksizliğim hissetti; ilk yasa koyucuların özenle icat ettikleri kuruntuların ürünü bu Tanrı'nın, onların ellerinde, bizi zincirleyecek yem bir araçtan başka bir şey olmadığı anlaşıldı ve bu hayaleti konuşturma hakkını yalnız kendilerine saklayarak, bizi köleleştirmek için başvuracakları gülünç yasalara destek olacak şeyi bu Tanrı’ya söyletmeyi iyi bildikleri de ortaya çıktı.
Lycurgue, Numa, Musa, işsa, Muhammet, tüm bu büyük hinoğluhinler, bizim fikirlerimizin tüm bu büyük despotları, kendi ölçüsüz tutkuları için yarattıkları ilahları bir araya getirmeyi bildiler ve bazıları bu tanrıların yaptırımları aracılığıyla halkları esir edeceklerine emindiler; bilindiği gibi, onlar ya kendilerine uygun sorular sorulmasına ya da kendilerine hizmet edebileceğine inandıkları şeye cevap vermeye özen gösterdiler.
İçten içe biliyordum ki onun da benim gibi derin ve yüzeye çıkaramadığı bir geçmişi var. Çünkü öfkelendiği zamanlar gözlerine nefret dolu bir bakış gelip yerleşiyordu. Toptan bir nefretti bu. Şuna buna kızma, sinirlenme değildi. Dünyaya öfkeliydi ve bunun ne zaman patlayacağını bilemezdiniz. Hiçbir mantıklı açıklaması yoktu.
Sayfa 144Kitabı okudu
Albert Einstein
Fiziksel kavramlar insan beyninin özgür yaratılarıdır, ve nasıl görünürlerse görünsünler, dış dünya tarafından belirlenmemişlerdir.
Sayfa 129 - Beyaz Yayınları, pdfKitabı okuyor
“”Şu uyku insanın sevgilisi gibi bir şey, gelmeyince sinirlendiriyor.”
Sait Faik Abasıyanık
Ammâ günlerin ve gecelerin üstünden esen hâdiseler rüzgârı ortasında en az, belki de hiç hatırlanmayacak kadar uzaklara sürüklenip giden keyfiyet ölümdü. Her şeyi düşünen insan oğlu, fikir ve fiillerinin nizam ve kıvâmında, ölümün ayarlayıcı dostluğundan, îkaz ve irşat edici dudağından tek söz dinlemek istemezdi. Lâkin o servilik, kendisine de bir köşe ayırdığı gün, düşüp kalkacağı arkadaşı evvelce seçememiş bir zavallı gibi, gene de adını anmadığı bu yoldaşla baş başa kalırdı.
Ursula şöyle yazar:
“Eğer bir şeyi bütün olarak görebilirsen, hep güzelmiş gibi görünür. Gezegenler, yaşamlar…
Ama yakından bakıldığında dünya yalnızca toz ve kayadan oluşur. Günden güne yaşadığında ise, hayat zor bir meslektir.
Yorulursun, bir noktadan sonra ritmi kaybedersin. Mesafeye ihtiyacın vardır. Dünyanın güzelliğini görmenin en iyi yolu ona aydan bakmak ise, yaşamın güzelliğini görmenin en iyi yolu ona ölümden bakmaktır.”
Ve aynı düşünceyi Hakan Günday’da şöyle ifade eder:
“Önemli olan hep hangi açıdan baktığındır derler. Buna inanmıyorum. Asıl önemli olan, hangi mesafeden baktığındır. Ben her şeye mikroskopla bakıyorum ve hepsi korkunç görünüyor. Hayat, her bölümde ayrı bir hikayenin döndüğü neşeli bir dizi değil, sonunda herkesin öldüğü ve katilin bulunamadığı sıkıcı bir filmdir.”
Son olarak Goethe Faust’ta şunu yazar:
“İşte bu aynasıdır insan gayretlerinin. Derin düşünürsen daha iyi anlarsın ki: renkli bir akisten ibarettir hayat dediğin.”
Çünkü hiçbir insan, gözleri kapalı olmadığı sürece kendi kimliğini asla doğru bir şekilde hissedemez; sanki aydınlık, kilden ibaret kısmımıza daha uyumlu olsa da, aslında karanlık, öz varlığımız için daha münasip olan ortammış gibi.
Sayfa 74Kitabı okuyor
İnsan bir yaşıyor bin bir düşünüyor. Yaşantısından daha uzun hayal ve hatıra biriktiriyor.
Sayfa 7 - HKitabı okuyor
Yazmak,anlatmak,birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı.Sana ,durup duruken yazmak zorunda kalmasaydım.Bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.
“Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş. Gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra, ben dünyada ancak kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim.”
“Bir de kimbilir, sevdiğin insan seni sevmez olur. Ufak bir iş deme, yemyeşil bir dal kırılmış gibi gelir içerideki adama.”
Sayfa 27Kitabı okuyor
