Okuduğum 2.Aytmatov eseri.. Her Aytmatov eseri yeni bir macerayı ,mucizeyi beraberinde getiriyor. Bu güzel eserde bir annenin ağzından toprağa, insanlığa seslenişi anlatılıyor. Savaş döneminde bozkırın ortasında bir Kırgız köyünde yaşananları anlatıyor. O kadar güzel ,etkileyici bir konusu var ki ... Çok beğenerek okudum. Resmen kitaptaki karakterlerle birlikteymiş ,o anları kendim yaşamış kadar oldum.. Başta güzel umutlarla başlayıp ilerledikçe üzen bi olay akışı var ... Ve bence Tolgonay örnek alınacak bir kişiliğe sahip.. Eşini, oğullarını kaybetmesine rağmen güçlü bir şekilde ayakta durması bunun yanında gelinine desteği...tek kelimeyle muhteşem . Zorluklara rağmen güçlü olmayı öğretmesinin yanında birlik ve dayanışmanın önemini de vurgulayan bi kitap.
Mutlaka okuyun , okutturun derimm
Keyifli okumalarr
Yine de insan gerçeği öğrenmelidir.
Hayat bizim hepimizi aynı teknede yoğurmuş, aynı günaha sarmıştır.
İnsanın çok büyük bir mutluluğa ihtiyacı yoktur.
İnsanın eli ayağı tutuyorsa , sağlığı yerindeyse, çalışmaktan daha iyi ne vardır onun için?
Hayat dediğimiz şey çok ilginç ve bizim şimdilerde ondan vazgeçmeye hiç niyetimiz yok.
Halk bir denizdir, derin yeri de vardır, sığ yeri de...
İnsanın canı çıkmadıkça umudu da yok olmazmış.
Hiç kimse kendi yazgısını bilemez.
İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.