İkinci Paulo Coelho kitabımı yaklaşık 2 hafta süren depresif buhranlarım zamanı dün aldım elime. İçimden ne kitap okumak geçiyordu ne başka bir şey. Derken okumaya bir başladım, Veronika isimli 24 yaşındaki bir kız hayatın rütin hallerinden bıkmış, intihar etmek istiyor..
İntihar çabası beklediği sonucu vermiyor. Veronika ölmüyor ama 5 gün sonra da ölecek..
Şimdi esas hikayeye buradan dahil oluyorsunuz. Veronika`nın 5 gün sayılı zamanında kendini, hayatını, işini, aşklarını, anne-babasını, arzularını, hırslarını, delilikle geçen süresini sorguladığının şahidi olacaksınız.
Bundan başka daha 3 "deli" depresif bozukluk yaşayan insanların hikayelerini de görüyorsunuz kitapda.
Tüm bunları okuduğunuz zaman farkında olmadan siz de hayatınızı sorgulayacak, yaşamın tekdüzeliğinden kaçmanın bir anlamı olmadığını, esas olan yaşamın o tekdüzeliğinde kendinizi, hayallerinizi bulmanız olduğunu göreceksiniz.
* 7 puanı sadece hikayeye, beğendiğim altını çizdiğim cümlelere, yazarın Veronika`nın üzerinden bize verdiği mesajlara verdim.
* 3 puanı kırdım, çünkü kitap bir "Simyacı" değildi, bazı beni rahatsız eden yerleri vardı ve ben bunu anlamak bile istemiyorum, kitabın dili "en"in üzerinde değildi.
Depresyonda olanlar için ideal kitap. Hayatın her anını doya doya yaşayalım. Kitapda da denildiği gibi:
"Yaşayın. Yaşamasını bilirseniz Tanrı da sizinle birlikte yaşar." :)
Meraklılarına duyrulur: Filmi de varmış :)
