İnsan kendi ve çevresiyle sürekli bir etkileşim halindedir. Bu etkileşim çoğu zaman zorunludur. Dolayısıyla bazı etkileşimleri kendi hür irademizle gerçekleştirirken bazılarını gerçekleştirmek zorunda kalırız. Bir insanla ilk tanıştığımızda nasıl biri olduğunu anlayana kadar nötr kalırız ama zamanla yani onu tanıdıkça davranışlarımız o kişiye göre şekillenir. Kendimiz içinde bunu yapmalıyız. Bazılarımız kendini çok iyi tanıyor, ne zaman ne istediğini biliyor. Bazılarımız ise anlık duygu değişimlerini kontrol edemiyor ve hatta bir kendi olduğundan haberdar bile değil. Böyle durumlarda insan önce kendini tanımalı, anlamalı ve kendine ona göre davranmalı. Kişi her zaman her konuda bilgi sahibi olmak zorunda değil bazı şeyleri bize zamanı geldiğinde hayat öğretir. Kendimize bu süreyi tanıyabilmeliyiz. Kendimize yapacağımız en büyük iyiliklerden biri budur.
•
Hayat bir şekilde devam ederken koşturmalar, duygusal ataklar, farklı fiziki sorunlar hep yakınımızda bizimle yaşar. Bu sıkıntıları dönem dönem herkes yaşar öncelikle bunu kabullenmeliyiz. Sonrasında kendimizi bu zorluklardan nasıl en iyi şekilde kurtarabiliriz buna odaklanmalıyız. Yazar bize bunların yöntemlerini ve yapmamız gereken diğer şeyleri çok güzel anlatmış, okuyunuz. Keyifli okumalar
Zülfü Livaneli ‘nin ilk defa bir kitabını okuyorum. Bazılarınız ” ne! İlk defa mı! ” diyeceğinizden eminim. Romanlarını okumadığım, kendisinin konferanslarını, köşe yazılarını okumadığım
