Kendinden kaçmak ve kendine kaçmak...
Sayfa 81Kitabı okuyor
yaşamanın güç olduğu bir dünyadan uzağa, çocuklukta tadımış bir huzura kaçmak gerekti.
Sayfa 175Kitabı okudu
İçimizde şeytan yok... İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var...
Sayfa 250Kitabı okudu
Hangi anıyı silerek başlardı insan unutmaya? En acı vereni mi yoksa en çok unutmak istediğini mi? Cevap basitti. Silinmesi en kolay olanla başlamak isterdi insan. Ama hiçbir zaman silinmesi en kolay olanı silemezdi. En acı vereni, yani en hızlı kaçmak istediğini silmeye çalışırdı onun yerine. Ama bu anıları silmek; insanın ruhunu kazımakla eş değerdi. Çünkü hızlı kaçtığın, aslında en hızlı kovalayandı seni.
Sayfa 342Kitabı okuyor
Toplum, kendimizden kaçmak için birbirimize katlandığımız yer.
Yalnız olduğumun on katı yalnız olmak ve gitmek istiyorum. Kendimi bulmak ve orda kalmak istiyorum. Tüm bu insanlar bana iyi gelmiyor. Kimseyle konuşmak istemiyorum. Hepsinden kaçmak, yalnızlığımın elinden tutup koşmak istiyorum. Böyle dokunsalar parçalara ayrılacak gibi hissediyorum.
"Kaçmak için yapıyorsun" dedi.
"Çözemediğin bir sorun olunca öyle yaparsın zaten. Ya uyursun ya kaçarsın."
Sayfa 47 - İnkılapKitabı okuyor
İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu... İçimizde şeytan yok... İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey, hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var...
Yüz yüze olduğun gerçeklerden kaçmak isteyeceksin. Onlara sırtını dönecek ve sanki hiç var olmamışlar gibi yaşamaya çalışacaksın.
Çünkü bazen gerçek kabulllenilemeyecek kadar zorba ve zalimdir.
Sayfa 38Kitabı okuyor
Referanslarını hayattan değil, kitaplardan alan herkes gibi Profesör'ü de kurmaca kişilikler, gerçek kişiliklerden daha çok ilgilendirir ve etkilerdi.
"Sen bir korkaksın!" diyordu birinci ses.
İkinci ses, "Hayır!" diyordu. "Hayatla bu derece yüzleşmeyi göze aldığıma ve değiştirmeye cesaret ettiğime göre korkak olamam. Benim yaptığımı herkes yapamazdı."
''Yaptığın tek şey kaçmak. Bütün sorunları yüzüstü bırakıp bir cehennem hayatından kaçmak. Bunun yerine Istanbul'da kalarak her şeyle yüzleşebilirdin."
Sayfa 134 - Doğan KitapKitabı okuyor
İnsanlara ne kadar çok muhtaç olursam onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu.
Sayfa 12Kitabı okuyor
… yüreğini sözle anlatılmaz bir duygu, yalnızlık korkusu ve üzüntüsü sardı. Kaçmak, nereye olursa olsun kaçmak istiyordu, ama kaçmak da mümkün değildi.
Sayfa 82Kitabı okudu
go girll!
Birçoğu yalanı gerçek gibi algılayacak kadar sıyrılmış kişisel özgürlükten. Oysa insan, hem yaşamı, bize sunulan bu en yüce olguyu, hem de yaşam sonunda sonsuzluğa varmayı hak etmek zorunda. Yaşam, bu gelişmeye tüm kapılarını açan bir olgu. Gelişigüzel geçip gidilecek bir varoluş değil insan varoluşu. Biçimlendirilecek, değiştirilecek, sınırsızlaştırılacak bir HER ŞEY. Kalıplardan kaçmak için gidiyorum. Gitmekten yılmayacağım. Kentlere gitmek, kocalara gitmek, geri dönmek, ülkelere gitmek, tımarhaneye gitmek, gene gitmek, gene gelmek, hiçbir şey yıldırmayacak beni. Yaşamı, GİTMEK olarak algılıyorum.
Kendi kırılganlıklarımızı ancak içselliğimizin yollarını katederek fark ederiz; bu yolları izlemek zahmetlidir çünkü bizleri kendi duygulanım ve duyarlılıklarımızla, kaygı ve belirgin umutlarımızla yüz yüze getirir ve bunlardan kaçmak, bunları görmezden gelmek ya da reddetmek, sanki içimizde yoklarmışçasına yaşamak daha rahattır.
(…) bilinmeyen ya da reddedilen kırılganlıklar, taşa döner ve onlardan kurtulmak her zaman mümkün olmaz.
Sayfa 61Kitabı okudu
Kendi dünyalarına döndükleri zaman rahat ediyorlar, muhitle temasta bulunmaya mecbur olunca fena hissikablel vukuların altında ezilmeye başlayarak sıkılıyorlar ve kaçmak istiyorlardı..
