"Çocukluktan beri yapmak istediğimiz bir sürü şeyi yapmaktan, sadece etrafımızdakiler 'Bu işi yapamaz!' dediği için, kim bilir kaç kere vazgeçmişizdir."
Hüzün, kendi başına müthiş bir deryadır. Hüzünlenemeyen insan gelişmemiş bir insandır. Kendinden kopukluğunun, içindeki öze olan özlemin farkında değildir.
Hiçbir yere ait olmadığını -her yere ait olduğunu- tam anlamıyla hiçbir yere ait olmadığını fark ettiğin zaman özgürleşebilirsin. Bunun bedeli ağır, ödülü büyüktür.