“Yıldızların karanlıkta parladığı gibi fakirlik ve sefalet içinde de temizlik ve yücelikle parlayan ruhlar yok mudur? Bir gönül, sevmek için mutlaka zenginliğe, asalete mi muhtaçtır? Bence en hakiki talih, ruhun göründüğü iki güzel göz; en büyük servet, kalbin hissini gösteren gül renginde dudaklardan yansıyan, dökülen tebessümdür. Güzellikten büyük asalet, kalp temizliğinden büyük zenginlik olur mu? ”