Aahh Emma!
19. yüzyıl İngiltere’sinden selamlar!
Yazarın en sevdiği romanı 
Emma olur da, bize okumak, bu sevginin sebebini öğrenmek düşmez mi? Ve bununla birlikte, evet Jane, sana en samimi duygularımla katılıyorum. Ben
de çok sevdim çünkü.
‘Dünya klasiklerinden bu, kesin sıkıcı bir anlatımı vardır hem sayfa sayısı çok’ deyip ön yargı ile
Kamu spotu; İki defa okuyun. İlkinde kalbiniz durabilir.
Merhaba 1K okurları!
Açık kalp ameliyatına hazır mısınız? Aşık kalpleri anestesi olmadan ameliyat ediyor da yazar. Her dize bir dikiş. Her şiir neşter kuvvetinde. İlmek ilmek sevda dikiyor delik deşik kalplere. Dağlıyor yaralarımızı. "Ya Şafi" der gibi... Akmıyorsa dizelere gözyaşlarınız, demek ki neşter darbesinden ağırdır acınız.
"Ağlayamıyorum... Gözümde yaş mı kalmadı?" diye düşünüyordum günlerdir. Bir alıntıya rasladım canım arkadaşım 
Piraye'in gönderisinde. Sağolsun, "okumalısın" dedi de, beni dizelerinden daha derin kalbi olan yazarla tanıştırdı. "Okur okusun," dedi yazar. Bu sözde derin anlam var. Okusun diye yazılan var, okunsun diye yazılan var. Yaralarını işlemiş satırlara 
Necat Uslu
Benzer yaralar yaralıları yarasından bağlar.
Şiirli yaralarımızda buluştuk. Kalbim, doktor görmeyen kalbim, anestezisiz ameliyat geçirdi. Bir süre komada olur. Sancısı büyük acıları yalnız yeni acılar söker. Demem o ki yazarım, ameliyat sonrası 'hasta' ziyeretine eliboş gelinmez. Siz bize yeni şiirler getirin, acılı Adana kababı niyetine. Dilimizi değil, ruhumuzu yakın. Yakın ki, kül olmuş yüreğimiz, küllerinden doğsun.
Okudum ama rafa kaldırmadım. Açar tekrar tekrar okurum. Biliyor beni bilenler. Öyle her kitabı tavsiye etmem. Önerdiğim kitabı okuyup da pişman olan olmadı çok şükür. Okuyun derim. Tabii kalbinizin takati varsa...
Keyifli okumalarınız olsun.
