Bana sorarlardı bazen, "Bu reisliği
-hani adam kumanda etmeye atıfla-
nereden, kimden öğrendiniz?" diye, "KEÇİLERDEN," derdim. Gülerlerdi. Doğrudur aslında. İlk hocalarımdır benim.
Keçi, hayat denen okulda tırmanmaktan vazgeçmez. Ayağını sıkı basar. İnatçıdır. Mücadeleyi sürdürür. Koyunlara nazaran naif değil, daha ziyade vakur, hatta tavırlı bir duruşu vardır.