... Kiti'nin gözleri şöyle soruyordu: "Kimsiniz siz? Nesiniz? Hayal ettiğim kusursuz yaratıksınız, değil mi? Tanrı aşkına, benimle zorla dost olmaya zorlayacağımı sanmayın sizi. Büyük haz duyarak izliyorum sizi, seviyorum." Kimin nesi olduğu bilinmeyen kızın bakışı karşılık veriyordu: "Ben de sizi seviyorum. Çok, pek çok tatlısınız. Zamanım olsaydı, daha da çok severdim sizi."
Sayfa 210
“Kimsiniz?” dedi.
“Ben Mutlu Prensim.”
Kırlangıç, “Öyleyse niye ağlıyorsunuz?” diye sordu, “Beni sırılsıklam ettiniz.”
Heykel, “Ben sağken, daha yüreğim insan yüreğiyken gözyaşı nedir bilmezdim, çünkü kapısından üzüntünün giremediği Sans Souci Sarayında otururdum. Gündüzün bahçede arkadaşlarımla oynar, akşamları da büyük salonda dansın başına geçerdim. Bahçenin çevresini saran pek yüksek bir duvar vardı. Ama, onun gerisinde ne olduğunu sormayı aklıma bile getirmezdim. Çevremde her şey o kadar güzeldi ki… Buyruğumdakiler bana Mutlu Prens derlerdi; doğrusu mutluydum da; eğlence mutluluksa… İşte böyle yaşadım, böyle öldüm. Artık ölüyüm diye beni buraya, böyle yükseğe diktiler. Şimdi beldemin bütün çirkinliğini, olanca düşkünlüğünü görüyorum.
Yüreğim kurşun olduğu halde elimden ağlamaktan başka bir şey gelmiyor.”
Kısa bir süre sonra polis merkezine geldik. Çetnik arabadan inip kapıyı açtı. ''Şimdi sorgu zamanı,'' dedi sinsice gülerek. ''Aşağı inin.''
''Ne sorgusu?'' dedi Edina ablam.
İri ve korkunç görünümlü Çetnik ablamın saçlarından tutup dışarı fırlattı. ''Aşırı Müslüman olmakla suçlanıyorsunuz,'' dedi kızgın bir şekilde.
''Siz kimsiniz ki bizim inancımızı sorguluyorsunuz?'' dedim korkarak.
Sayfa 172
Vatan
— Sen hiç savaşa gittin mi, Zorba? O, büzülerek karşılık verdi:
— Ne bileyim ben? Hatırlamıyorum. Hangi savaşa?
— Vatan için yapılan savaş, demek istiyorum işte!
— Sana bırak o lâfları demedim mi ben?
Geçmiş saçmalar, unutulmuş saçmalardır!
— Bunlara saçma mı diyorsun, Zorba? Utanmıyor musun?
Vatan için böyle mi konuşursun sen?
Zorba
Can YayınlarıKitabı okudu
Her gece bir cana kıyan beni, bir karıncaya kıyamaz hale getirdiniz?
Söyleyin Allah aşkına, siz kimsiniz müdür bey?"
Sayfa 79Kitabı okudu
YOLDAŞLAR
...
Biz üç yoldaş
Konuşmuyorduk sürüp giderk yol
Bir dayanamadım sordum ben
— sizler kimsiniz
Böylesine tez böylesine çabuk
Hep önde hep ileri — kimsiniz?
Biri ben geceyim dedi düşte sandım kendimi
Öbürü ben gündüzüm dedi ışıdım
Sayfa 88 - yapı kredi yayınları
Dışarıdan bir şeyler aldım. Alay nizamiyesine yaklaşınca arama yapıldığını gördüm. Yoldan gelen ilk sivil adamı çevirerek; "Birader, sizden bir ricam olacak, şu elimdeki poşeti nizamiye kapısından ziyaretçi gibi girerek içeri sokar mısınız? Ben içeride sizden alırım, sizde dışarı çıkarsınız yine" dedim.
Şöyle bir yüzüme baktı ve elimdeki poşeti aldı; "Peşimden gel" dedi.
Mana veremedim, peşine düştüm. Alayın ana nizamiye kapısından girdik. Ona kimse bir şey sormadı kapıda. Yürümeye devam etti, yolların ayrıldığı yere geldik. Ben eşyamı alıp ayrılmak istiyorum, düşünceme göre bana poşeti verince, o da dışarı çıkıp gidecek. Poşeti uzattı, aldım ve teşekkür ettim. Baktım alay içine lojmanlara doğru gidiyor. bir anda içime merak düştü.
Seslendim; "Birader, teşekkür ederim; ama merak da ettim, siz kimsiniz, içeri doğru nasıl gidiyorsunuz?". Sakince cevap verdi: "Ben 9. Bölük komutanı Yüzbaşı..." dedi ve yürüdü gitti. Yahu nasıl şaşırdım, bir an kaldım öylece. En doğrusu bizim bölüğe doğru sıvışmaktı.
Sayfa 35Kitabı okudu
Biz üç yoldaş
Konuşmuyorduk sürüp giderken yol
Bir gün dayanamadım sordum ben
- Sizler kimsiniz ?
Böylesine tez böylesine çabuk
Hep önde hep ileri - kimsiniz ?
Biri ben geceyim dedi düşte sandım kendimi
Öbürü ben gündüzüm dedi ışıdım.
Sayfa 88 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
– Niçin menediyorsunuz? Siz kimsiniz?
Aynı ses daha sert bir haykırışla cevap verdi:
– Biz İnönü Şehitleriyiz!… Sen kimsin?
– Ben de sizin kumandanınız İsmet İnönü'yüm!
Karşıki diziden bir kişi bir adım ilerliyerek yıldırım sesiyle bağırdı:
– Ben, İnönü'nün meçhul şehit neferiyim! Seni tanımıyorum! Kumandan olsaydın yetimlerimi düşünür onları kendi haline bırakamazdın! Kanımızı şarap gibi içerek rahat saraylarda yaşayan sen mi bize kumanda etmiştin? Gelme!… Gelemezsin!
