"Sen kimsin?" dedi kadın tekrar. Sesi pek tanımamış, böyle derken şaşkın şaşkın beşiğe bakmıştı.
"Benim, ben! Açsana!"
Seyde, pencereye eğilip bir daha baktı ve sonra boğuk bir çığlık atarak kapıya koştu. Titreyen eliyle mandalı çekti, kapıyı açtı ve kendini karşısındakinin kucağına attı.
"Kaynanamın oğlu! Kaynanamın oğlu!"* diye mırıldandı. Sonra kendini tutamayıp, örf ve âdeti unutarak "İsmail!" dedi ve başladı ağlamaya.
*Kırgızlar'da ve diğer Türk boylarında kadınlar kocalarına, saygı gereği, isimleriyle hitap etmezler.
Sayfa 12Kitabı okudu
İki Gözümün Kanayan Yarası Doğu Türkistan
Söz arasında Sabitcan gülerek, kollektifleştirme devrinde Sincan'a (Doğu Türkistan'a) kaçan Kazak ve Kırgızlar'ın geri gelmeye başladıklarından söz etti. Çinliler komünlerde onlara hayatı zehir etmişler. Yemeklerini evlerinde kendileri pişirip yemelerine izin vermemişler. Günde 3 defa aşevlerinde kaynatılan kazanların önünde, büyük küçük sıraya giriyor, tabaklarına ne koyarlarsa onu yiyorlarmış. Öyle güç şartlar altında bırakılmışlar ki, şimdi hepsi varını yoğunu bırakıp kaçıyor, kabul edilmeleri için Sovyet otoritelerinin elini eteğini öpüyorlarmış.
Kara Kırgızlar arasında söylenen "Manas" destanında kadın evin namusunun bekçisidir. Erkek soğukkanlılığını kaybederek fena bir iş yapacağı zaman onu kadın kurtarır. Kadının sözünü dinlemediği zamanda da kahramanın ölümü gelmiştir.
Sayfa 15 - Sayı:6Kitabı okudu
Nevruz
Nevruz Kutlu Olsun
Bugün 21 Mart. Biz coğrafyacıların gün ışığı açısından ‘ekinoks’ dediğimiz iki günden birisi. Diğeri ise 23 Eylül. Yani gece ve gündüz sürelerinin eşit olduğu gün. Ama 21 Mart’ın bir diğer özelliği ise Nevruz Bayramı olması.
Nevruz, yeni gün demek. Bir bakıma da yeni yıl.
İki sene önce tam da bu zamanlarda Kırgızistan
Altay dillerinde “kir-kon/kirkot” şeklinde geçer.
Türk topraklarının kuzey hududunda Uygurların başının belası olup, solgun yüzlü, yeşil gözlü, kızıl saçlı, iri kıyım adamlar olarak tanımlanan Kırgızlar bulunuyordu.
Sayfa 116
Kırgızlar boşuna söylememişler: "Bir yerden bir yere taşın da, haline şükredersin" diye.
Eskiden Kırgızlar birbirleriyle karşılaştıkları zaman merhabadan sonra söyledikleri ilk söz "Mal, can amanbı?" (Mal, can aman mı, sağ mı?) olurdu. Çünkü hayvanların durumu insanlardan önce geliyordu. Hayat şartları böyleydi.
Sayfa 326 - Ötüken
Bir evden başka bir eve taşınmak çok zahmetli bir iştir. Öyle çok, öyle zor işler çıkar ki şaşakalırsınız. Kırgızlar boşuna söylememişler: "Bir yerden bir yere taşın da, haline şükredersin." diye.
Sayfa 104 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu