Zübeyde’nin sesi:
Oğlum, Mustafa’m. Benden ayrılırken nereye gideceğini anlamıştım. Üniformayla, çizmeyle çay partisine gidilmeyeceğini bilmez miyim ben? Seni bu millet için doğurduğuma inancım hiç bir zaman sarsılmadı. Doğduğun günden beri duam üstündedir. Zaferi görmeden ölürsem, gözlerim açık gider. Onun için, başarmadan dönme oğlum, başarmadan dönme sakın!