Butimar, bir kuş. Pers mitolojisinden dünyaya ve rüyaya uçan bir kuş. Denize aşık. Aşık olduğu için de dokunamıyor ona, alçalıp bir damlasını içemiyor. Hasret gideremiyor, vuslata eremiyor. Dokunursa, içerse denizin kuruyacağından korkuyor çünkü.
“Esasen dev bir yarayım ben…
Ana rahmine düştüğüm an duyumsadım acıyı. Kaburgalarımı saran sezgilerim gitmem gereken yeri tarif edip durdu yıllarca . Ruhumun ortasına çöken gitme arzusuna bir süre sonra mukavemet gösteremedim ama oraya gitme isteğiyle ayağa kalkmaya çalıştım fakat ne zaman yürümeye yeltensem dönüp dolaşıp bu dev yarayı, kendimi, tavaf etmekten öteye geçemedim.”