Nuri Pakdil işte.. Okunsun. Çok farklı bir dünyası var, bir tanıdınız, aşina oldunuz mu doyamıyorsunuz, özlüyorsunuz. Kelimelerin tadı olur mu? Oluyor işte. Özleniyor eğer Pakdil yazdıysa bir kitabı. Öldükten sonra bambaşka olmadı, hep özeldi ama daha duygusal yaklaşıyorum istemeden. Daha fazla okumak isterdim yeryüzünün Nuri Pakdil kelimesini. Bu kadarmış demek ki anlatması gereken... Size tavsiyem kitaplarını tek, yalnız değerlendirmeyin bütün kitaplarını bir bütün olarak düşünün. Hepsi birbirini tamamlıyormuşcasına, ifade, anlam, duygu açısından. Deneme, şiir, anı hiçbir şekilde sınırları çizilemeyen bir tarz bana göre. O yüzden bu kitap güzeldi, öbürü değildi, dili şöyleydi diye yorum yapamayacağım. Nuri Pakdil yazmış, bu yeterli. Benim nezdimde kitap yerine yazar/şairle bütünleştiğim durumlar ( ne yazsa kalbimdedir) oldukça nadir ve değerlidir. Cahit Zarifoğlu da onlardan. Said Nursi de apayrı bir boyutta eşdeğerde tutamayacağım bir yükseklikte bu listeye dahil tabi ki.