"Sonsuzluğun Sonu" bir bilimkurgu dehasının kaleminden, her sayfasında heyecanlandıran, şaşırtıcı dönüşlerle okuyucunun nefesini kesen unutulmaz bir klasik. Zamana, Sonsuzluğa ve Gerçekliğine ilişkin sarsıcı bir arayış: Sonsuzluğun sınırlarında, zamanın kıyılarında bir aşk ve kurtuluş öyküsü.
Bilimkurgunun kurucusu sayılan Asimov aşılamamış kavrayışı ve kurgularıyla dünya edebiyatını ve bilimini büyülemeye devam ediyor. Sonsuzluğun Sonu, aşkın zamanlar aşan gücünün öyküsü.
"Asimov'un en etkili eseri. Bir bilimkurgu başyapıtı."
-Locus-
"Bu zaman yolculuğu öyküsü edebiyat çevrelerince Asimov'un en dahiyane eseri olarak kabul ediliyor."
-Entertainment Weekly-
"Modern bilimkurgunun en sarsıcı başarılarından birisi. "
-The Times-
"Aşılamayacak kadar iyi fikirlerle dolu … inanılmaz."
-Damon Knight-
'Hala yaşayan büyük bir hayal gücünün ürünü."
-Daily Telegraph-
"Sonsuzluğu dolaylı bir yoldan keşfettik. Önce Gerçekliklerin hesabını geliştirdik ve kendi Gerçekliğimizi test ettik. Çok küçük bir olasılığın sonucu olan bir Gerçeklikte yaşadığımızı bulunca hayrete düştük."
"Ne yazık ki, Galakside yalnız değiliz. Başka gezegenleri olan yıldızlar var, biliyorsun. Hatta başka zekâlar. En azından bizim Galaksimizde insandan daha eski olan yok, ama insanoğlunun Dünya'da kaldığı 125.000 Yüzyıl boyunca daha genç zekâlar bizim düzeyimize geldiler, hatta bizi geçtiler. Yıldızlararası seyahati geliştirip, Galaksiyi sömürgeleştirdiler."
(Tanıtım Bülteninden)
Murat Ç ile başladığımız Asimov okumasının ilk kitabıydı Sonsuzluğun Sonu ve ben yaklaşık iki günde kitabı okudum. Hem de ne okuma! Sayfaları hızla çevirip olayları anlamaktan, terimleri tam anlamıyla kavramaktan ve heyecandan başka hiçbir şeye odaklanamadım.
