Bazı şeyler durup dururken olur, demek bir açıklama değildir. Bilimle uzaktan yakından ilgisi yoktur ama ben haftalarca bununla yetinmek zorunda kaldım.
Hayalet Kalp kitabını bir yanlışım yoksa dördüncü kez okuyup bitirdim.
Bana her seferinde aynı duyguyu yaşatması beni oldukça şaşırtıyor.
Her seferinde Suzy'nin hislerini bu kadar yakından anlamak... Kendimi bu kadar bulmak...
Onunla lisedeyken tanıştım ama ortaokuldaki halim ona o kadar çok benziyordu ki bazı açılardan... Daha önce tanışabilmiş olmayı diledim. O benmişim gibi hissettim.
Hatalı gördüğüm, sevmediğim yanları var. Hem kitabın hem Suzy'nin...
Ancak bu yıl bir kez daha tam olarak onun gibi hissediyorum.
"Ama doğru işaret nedir, senin yeniden benim ilgilendiğim şeylerle ilgilenmeni istiyorum, mesajı nasıl verilir, bilmiyorum." Ben de bilmiyorum. Benimle ilgilenmeni istiyorum, burada senin için bekliyorum mesajı nasıl verilir bilmiyorum. Bu sefer de sen bana gel. Ben sana yeterince geldim. Bu mesajlar için doğru işaret ne bilmiyorum.
"Lütfen, lütfen sen de değişen şeylerden biri olma, nasıl denir, bilmiyorum." Ben de bilmiyorum. Hayatlarımız değişse bile arkadaşlığımız değişmesin ne olur nasıl denir bilmiyorum.
**İki alıntı da sayfa 114'ten...
"Herhangi bir şeyi başarmanın sırrı, başarabileceğine inanmakta yatar. İnsan bir şeyi yapabileceğine inanınca korksa bile adeta sihirli bir güve kavuşur. Kendine güvendir sihir. Her şeyle başa çıkmanı sağlar. "