Aşkı ve çılgınlıkları nasıl da unutmuşuz
Oysa sevmeyi, gülümsemeyi bilmiyorsa insan
Öfkelenemez bile artık ve kent öfkesiz
İnsanlara yenilmemiştir hiçbir zaman
"Günümüzde pek çok insan gibi derin bir çaresizlik ve anlamsızlık hissine kapılır. İstekleriyle hisleri gerçek anlamda bir fark yaratamayacağı için çok geçmeden istemekten ve hissetmekten vazgeçer.
Mesela karşıdaki insan benim şu anda yaptığım gibi gevezelik ediyorsa... O zaman da geveze, özür diler gibi şöyle der:''Ama insanlar azıcık mutlu olduklarında gevezelik ederler.''
Baktığı her yerde iki tip insan görüyordu: Mutlu, gülen, bağıran üniformalı askerler ve çizgili pijamaları içinde mutsuz, ağlayan, bir çoğu sanki uyuyormuş gibi boşluğa bakan insanlar...
"Hiçbir şey hissetmiyorum. Kendime karşı dürüst davrandığımda, yıllardır hissettiğim tek duygunun yorgunluk olduğunu görüyorum. Yalnızca yorgunluk. Sanki herhangi bir his duyacak kimse kalmamış gibi."