Utanca boğulmuş bir iç çocuk, evlilikte BİZ'i oluşturmaya engel olur; ilişkiyi korku, kaygı, kıskançlık, güvensizlik, keder ve öfkeyle doldurur. İç çocuk kendini "önemsiz", "tuhaf", "değersiz", "güvenilmez", "sevilmeye layık olmayan" ve "kimsenin ilişki kurmak istemediği biri" olarak görür. Kendini yalnız ve öksüz hisseder; hayatla ilgili her konuda kaygısı vardır!