Eksik Büyüyen Çocuklar
Hiç uçurtma uçurmadım ben
Kumdan kaleler yapmadım hiç
Sokaklarda oynayamadım
Kardan adam yapmadım
Çocuğum ben ama
Çocukluğumu yaşayamadım
Sayfa 157 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okuyor
...Yer sallanıyor. Üç dakikadan kısa bir sürede binlerce ev ve bina aşağı iniyor.
Bu korku anının dünyanın en büyük ve en kırılgan şehrinde ne kadar ölü bıraktığı bilinmiyor, asla da bilinmeyecek. Başlangıçta, enkaz kaldırma çalışmaları başladığında, Meksika hükümeti sayıyı beş bin olarak ilan etti. Sonra sustu. Çıkarlan ilk cesetler, bütün bir beysbol sahasını halı gibi kapladı.
Eski yapılar depreme dayandı, ama yeni binalar sanki temelleri yokmuş gibi devrildi, 'çünkü çoğunun yoktu' ya da sadece planda, kağıt üstünde vardı. Yıllar geçti, sorumlular hala cezasız: Büyük kumdan kaleler diken ve satan müteahhitler, şehrin en batak bölgesinde gökdelenlere izin veren memurlar, yük ve çimento hesaplarını katilce yalan yanlış bildiren mühendisler, göz yumarak zenginleşen müfettişler. Enkazlar artık yok, yıkıntıların üzerinde yeni binalar yükseliyor, kent büyümeye devam ediyor.
Sayfa 177
Sanırım insanlar küçük yıkımları izlemekten hoşlanıyor. Kumdan kaleler, kağıttan evler, böyle başlıyorlar. Asıl büyük yetenekleri ise işleri büyütebilmeleri.
Deniz kenarında kumdan kaleler inşa eden, onların ebediliğine inanan ve bir an denizden kopup gelen dalgalarla kalelerinin parçalanması karşısında çaresiz kalıp ağlayan çocuklar gibi, oyunda- oynaşta olanlarla kudemâ arasında ne büyük fark var...!
Sayfa 140Kitabı okudu
Okyanus kenarında pür dikkat kumdan kaleler yapan ve sonra onları kahkahalar atarak yerle bir eden çocuklar gibisiniz.
Hayat da böyledir. Sen kumdan kaleler inşa edersin, bir dalga ya da bir rüzgar yıkıp geçer. Önemli olan yıkılan kulelerin değil, yerine inşa edeceklerin.
Sayfa 282Kitabı okudu
Çocukken ne de güzeldik oysa ki. Ben ağlardım, o da bana kumdan kaleler yapardı. Düşünce saniyesinde kucağında bulurdum kendimi. Güvenli sığınağımdı o benim, beni herşeyden, herkesten korurdu. Çelik zırhlı korumamdı. Ben ise kurtaılması gereken prenses...
Büyüdük... Oyun bitti.
"Yasa koymaktan haz alıyorsunuz. Ama onları çiğnemekten aldığınız haz daha fazla. Okyanus kıyısında oynayan, durmaksızın kumdan kaleler yapıp, sonra da kahkahalar atarak onları yıkan çocuklar gibi "
Sayfa 24Kitabı okudu
"Hiç uçurtma uçurmadım ben
Kumdan kaleler yapmadım hiç
Sokaklarda oynayamadım
Çocuğum ben ama
Çocukluğumu yaşayamadım!"
Yasa koymaktan haz alıyorsunuz. Ama onları çiğnemekten aldığınız haz daha fazla. Okyanus kıyısında oynayan, durmaksızın kumdan kaleler yapıp, sonra da kahkahalar atarak onları yıkan çocuklar gibi.
Hiç uçurtma uçurmadım ben
Kumdan kaleler yapmadım hiç
Sokaklarda oynamadım
Kardan adam yapamadım
Çocuğum ben ama
Çocukluğumu yaşayamadım.
Geceler yalınayak, geceler inzivada
İnsanlığın salâsı okunuyor, elveda!
Gündüzün siyahından ufka karanlık çöktü Hicabından günahın kardelen boyun büktü
Günebakan çiçeği dönüp bakar mı bize?
Feryad u figan etsek nefis gelir mi dize?
Ömür yitik sermaye kelebeğin misâli
Tarumar gülistanım, talan ettim visâli
Yâ İlâhi affeyle, gayrı dilim
Kumdan kaleler yapıp bozmakta üstüne yoktur
Beş duyunu yüzle çarptığın görülmüştür
Şimdilik yirmi dört bilinmeyenli bir denklem yaşamın
Bir gün elbet aylara, günlere de bölünür
Sayfa 248Kitabı okudu
