Değişik yönlerden üzerime baskı yapan o kahrolasıca yalnızlıktan ve farklı olmaktan ne olursa olsun kurtulmak istediğim için genelde göze batmamak işime geliyordu. Aptallıkları ve cehaletleri beni çok kızdırsa da, daha çok, benim gibi, nereden geldikleri belli olmayan ve pek parlak sayılmayan yoksul aile çocuklarına yakınlık duyuyordum. Aslında, nedeni, çok istediğim bir şeye sahip olmalarıydı. Basitlikleri bende bir gariplik olduğunu fark etmemelerini sağlıyordu. “Garip” oluşum bende, giderek, farkında olmadan itici yönlerim olduğu ve bu nedenle, öğrencilerin ve öğretmenlerin benden kaçtığı gibi tatsız, daha da doğrusu rahatsız edici bir düşünce oluşturmuştu.
Zamanla düzelir”e sevk ettiğimiz şeylerin neden düzelmediğini;
Tarifsiz ve Nedensiz bir hiçlik içerisindeyim.. Hiçbir şey yapmak istemiyor; düşünmek bir yana, sadece uyumak ve bir süre hiç uyanmamak istiyorum.. Bunun,” kendinden saklanmak istemek” olduğunun farkındayım.. Bu farkındalık bile canımı sıkmaya yetiyor! Zamandan, mekandan uzaklaşmak ve en önemlisi çözülmez gibi görünen düşünceler yumağından kurtulmak istiyorum.. İstediğim tek şey de bu sanırım.. Lakin şu anda bu arzumu savuşturabilmemin tek yolu da uyumak.. Ruhumun, Düşüncelerimi aptalca bulduğundan eminim.. Bu duruma daha ne kadar zaman katlanabilecek bilmiyorum.. Ama o da bir gün İsyan edecek biliyorum.. Bedenimde onulmaz hastalıklar yaratmasından çekiniyorum..
Korku… Duyguların en rahatsız edici, en tehditkar, en soğuk olanı… Varlığıyla kasvet yaratan, kaygısıyla hayatı kabusa çeviren, soluğuyla ürperten karanlık bir enerji…
Sözlükler, korkuyu, “Herhangi bir belirsizlik karşısında, tehdit algısı ile tetiklenen, rahatsız edici ve olumsuz bir histir” diye tanımlar. Öyledir de. İnsan, korktuğunda kalp
"Bir sonraki düşünceni biliyor musun? Şimdi birazdan ne düşüneceğini. Yoksa birden mi belirecek, o ne hakkındaysa?" Beklemediğim bir soru bu. Şöyle bir değerlendirdikten sonra cevap veriyorum:
"Hayır, bilmiyorum."
"Pekii... İstediğini mi düşünüyorsun? Mesela biri hakkında bazı düşünceler geliyor, istediğin düşünceler mi onlar? Ya da o insani düşünmek bile istemiyor muyuz bazen? 'Nereden çıktı bu şimdi, ben bu adamı düşünmek istemiyorum,' gibi gibi."
"Hayır, çogu zaman içeriği benim istediğim gibi olmuyor," diye mırıldanıyorum. Yine bozulmaya başlıyorum.
"Bir şey hakkında düşünürken, o düşüncelerden kurtulmak istediğinde onları durdurabiliyor musun?"
" Yine hayır. Nerede? Keşke yapabilsem, keşke kafamdaki şu sesi, vır vır vır konuşan sesi yani düşüncelerimi durdurabilsem."
"Celal ile ilgili ikide bir aklıma gelen düşünceleri hatırladığımdan hiddetle çıkıyor sözlerim.
"O kafandan geçenler nasıl senin düşüncelerin o zaman Mina? Onlara nasıl sen kaynak olabilirsin? Ne ne zaman neyin geleceğini biliyorsun, ne geleni durdurabiliyorsun. Nasıl senin veya senden olabilir onlar?"
Sayfa 168Kitabı okuyor
Birbiriyle Bağlantılı Kavramlar
( Düşünce-Frekans-Müzik-Burç-Bilim-Büyü-Tılsım-Nazar )
_ DÜŞÜNCE _
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz.
Özdeyişler - Filozoflar
_Büyücü elini şıklattı, fakirlik yok oldu; büyücü bir kez daha elini şıklattı, savaşlar yok oldu. Politikacı elini şıklattı; büyücü yok oldu.
_Halinize şükredin, zira Allah sizi Amerika, İsviçre ya da Fransa gibi bir ülkede yaşayan, her türlü sosyal hakka sahip, mutlu ve huzurlu zengin bir kâfir olarak da yaratabilirdi.
_Yücelmek için özür
Diyalektik 2 – Şeref, Bilgelik, Sanat
*_Düşünce_
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz. İçimizde ne varsa biz oyuz. Bizi biz yapan zihnimizdir.
