Kimi yaralar vardır ki ancak bir yüreğin sevgisi merhem olabilir.
Sayfa 316 - Kafka Kitap, çev: Fuat SevimayKitabı okudu
Kelimeler son derece değerlidir, yaralarımıza neden de olabilirler merhem de.
Sayfa 38 - Yan Pasaj Yayınları 1.BaskıKitabı okudu
BULANIK EZBER
Kalabalığın uzun sürmüş sözüne
Mine çiçeklerinden bir merhem edindim.
Limonların denize gamzeler açtığı
Bir sokağı dünyaya ekleyip duruyorum.
Ay masalı, kum masalı, nar masalı
Yalnızlığı seviyorum sessizce.
Denizden çocuk, dağlardan çıplak
Bir zaman oluyor kalbim
Sitem yok, diyorum, hayatıma
değmiş hiçbir hayata.
Gözlerim kocaman atkestaneleri
Kime baksam, ıhlamurlar içinde
Bir şehir düşüyor kirpiklerimden.
Yetmedi ölüme bunca ayrılık
Bütün sevdiklerim bulanık bir ezber
Sonsuzluğu öğreniyorum unutarak.
Nerelerde bıraktınız şaşırma güzelliğimi
Ey çocukluğun inanan yaşları...
Sayfa 97 - KırmızıkediKitabı okudu
Annem Bir Gülüşüne Güneşi Kurban Ederim
-annemin gülüşünü, merhem diye yıllarca sürdüm yüzümdeki acılara.-
.
-Teri gül, teni gül Annem…!-
.
Çocukları,
en çok annesiz yuvaların soğukluğu üşütür. -
Yarayı deşiyorsunuz, Ona merhem süreceğinize…
Bir kere yanlış kişiyi dogru aşkla sevince,
Anlıyorsun kendi değerini ve yerini,
Kimse dokunmasın istiyorsun sana.
Yarana kimse merhem olmasın,
O sana geri gelmesin.
Zaten sende artık ona gitmezsin.
Vazgeçersin işte öyle, hiç ummadık bir anda.
Önce vazgeçersin,
Sonra herşey den geçer, kendine gelirsin.
Aynı yol iki kere yürünmez, biliyorsun.
Onun sokağına girmez,
O cadde de gülemezsin mesela bir daha.
Sonra bir hevesle gittiğin yolu,
Tek başına geri dönersin.
Onu bir daha görmemek üzere...
"Merhem kullanmamam yaralarım olmadığı anlamına gelmez."
