R A MA Z A N»
On bir ayın sultanı yine şevk ile geldi,
Muhammed bülbülleri ha.fızlar dile geldi,
Melek yüzlü mü'minler dağıldı camilere,
Hak in ayet eyledi, af fa vesile geldi ..
Minareler donandı kandil kandil nur ile,
Mü'minler hazırlandı neş'e ve sürur ile,
Fakir - zengin her eve doldu rahmet, bereket;
Ramazana kavuştuk
Sayfa 418Kitabı okudu
Sana hep dik durmayı öğretmiş minareler
Bana yalnız akmayı, boz bulanık dereler
Sayfa 46Kitabı okudu
Romantiklerin Doğusu, geniş yığınların hafızasında uzun zaman yaşayacak olan imajı ile baştan başa bu tabloda ve Orientales'dedir. Hugo eserinin ilk şiirlerini 1825'te yazmış, bir renk, bir debdebe, barbarca bir vahşet cümbüşü, haremler, saraylar, kesilen kelleler, çuval içinde denize atılan kadınlar, filikalar, hilalli sancaklarla süslü kadırgalar, lacivert kubbelerin yuvarlaklığı, beyaz minareler, odalıklar, harem ağaları, vezirler, hurma ağaçları altındaki çeşmeler. Bu renkli tablolar keyfi yerinde Batı burjuvalarının derin içgüdülerini, bulanık şehvaniyetlerini, şuuraltı mazoşizm ve sadizmlerini tatmin eder, hem de ucuzca. Heine'nin de söylediği gibi, Batılılar Doğu'ya gittikleri zaman bile, orada bu imajı arayacak, gördüklerini insafsızca ayıklayacak, yerleşmiş bulunan görüşe uymayan ne varsa görmezlikten gelecektir.
Sayfa 65
Dinsizdim, İstanbul'da minareler üstüme yıkıldı
Yoksuldum, Kudüs'te kiliseler kabul etmedi beni
Hamamatsu'da bir geyşa kızı yüzüme tükürdü.
Süleymaniye Camii
Bir devin ufka yuvarladığı bir dağ: Süleymaniye Camii! Altında bir millet ayağa kalkıyor gibi duran kubbe! Süleymaniye’nin bu kubbesi ufuktan sökülmelidir ki İstanbul ne kel ne uyuz bir topraktır anlaşılsın.. sonra bu minareler: Gökyüzünü madalyon bir ayna parçası gibi tutan birer kız kadar narin minareler! Bunlar ucuna her fetih bayrağından takılan bir hilâl! İstanbul Süleymaniye yapıldığı gün bizim oldu!
Sayfa 60Kitabı okuyor
İki arkadaş tuttuk dağlara giden yolu.
Öyle yükselmişiz ki sahilde İnebolu
İnce sokaklarıyla ufaldıkça ufaldı,
Minareler bir çizgi, camiler nokta kaldı.
Evleri birbirine giren şehrin içinde,
Ufuklar genişledi önümüzde git gide;
Denizi kucaklayan iki açık kol oldu.
Rüzgar esti, denizin suları yol yol oldu.
Dökülmüştü yerlere yığınla kuru yaprak, Yaprakların üstünden sendeleyip kayarak Dağın son kayasının dibine varabildik.
Bu tepede bu kaya mağrur bir baş gibi dik !
Çıkıp onun üstünden bakabilirsek eğer, Çocukken masallarda dinlediğimiz bir yer Güzel İçanadolu görünecekti bize.
Onu nakşetmek için bir anda kalbimize,
Son adımı atmadan gözümüzü kapadık.
Gözümüzü açınca karşımızdaydı artık
Sisli vadileriyle rüyalı Anadolu.
Görüyorduk uzaktan dereye inen yolu:
Sağ yanında bir çayır, solda çam ağaçları.
O kadar yakındı ki dağların yamaçları
Dereye düşen bahar bir daha çıkamamış
Bu ne güzel memleket: Yüksek dağlarında kış, Yollarında sonbahar, deresinde ilkbahar,
Altın güneşinde de yazın sıcaklığı var.
Arif Nihat Asya
Mahyasızdır minareler... Göğü de
Kehkeşansız bırakma, Allah'ım!
Müslümanlıkla yoğrulan yurdu
Müslümansız bırakma Allah'ım!
Sayfa 119Kitabı okudu
Neden öldüğümü anlamayacaklar, doğururken de bilmediler bunu.
Minareler gösterdiler yalnız, hep elimden tuttular.
Üstelik üzüldüler benimle, oldukça ağladılar.
Kimbilir nerelerden düştüm, nerelerim kanadı, hiç anlamadılar.
Mobbing Bank Diyor ki;
Şafak Atıyor
Kendimize göre bir yaşamımız, düşünüş tarzımız, giyim kuşamımız, gelenek ve göreneklerimiz, adalet sağlayan töremiz, aidiyet duygumuz ve bir yaşam üslubumuz vardı.
Yabancı saatlerin istilasıydı yerli saatleri şaşırtan
Hedefe konan zamanın kendisiydi
Şafağın parıltısı günü başlatır, günün sonunu akşam ışıkları tayin
Şehir yıkıntıları. Ve insan yıkıntıları.
Kadavralar. Kadavralarla uğraşarak bir
yere gelinir mi?
Büyük bir kale
muazzam bir toprak yığını şehrin göbeğinde
minareler
kubbeler
dar
sokaklar
sokaklar
topraktan.
ANA CADDE
eskiden parke taşı döşeliydi
şimdi asfalt
parke
taşları
asfaltın
altın
da
kaldı.
İstanbul, eğri caddelerden ve sonu gelmez gibi görünen sokaklardan oluşan bir labirente benzer. Külliyelere ait sayısız küçük kubbe sıraları ve minareler, yüzyıllardır bu labirentin ortasında insanı kendine getirerek canlandıran bir “düzen” duygusu sağlamıştır. Cami ve külliyeler, ibadet edecek yer arayan ya da şehir hayatının karmaşasından bir süreliğine de olsa kurtulmak isteyenler için bir sığınak oluşturur.
İstanbul üzerine
İstanbul'un denizleri var, bir renk cümbüşü Yeşillerin en parladığı, en canlısı mavilerin
Bir bakmaya gör ışıl ışıl denizlerine İstanbul'un
Duyarsın kımıldadığını içinde sevgilerin
İstanbul'un bahçeleri var birbirinden güzel Akasya kokuları, gül kokularıyla haşır neşir
Bir çıldırtan yeşil, bir pembe, bir kızıl sarı
Bahçelerin
Sayfa 127Kitabı okudu
Moğolların ilk lideri Cengiz Han yaşamın keyifleri üzerine şu düşünceleri dile getirmişti: "İnsanın yaşayabileceği en büyük zevk düşmanı yenmek, önüne katıp sürüklemek, atlarına binmek, neleri varsa ele geçirmek, sevdikleri gözyaşlarına boğulduğunda suratlarının aldığı hali görmek ve karılarına ve kızlarına sahip olmaktır." Modern genetikçiler bunun kuru böbürlenme olmadığını gösterdiler. Günümüzde eski Moğol İmparatorluğu topraklarında yaşayan erkeklerin yüzde 8'inde Cengiz zamanlarına ait bir Y kromozomu saptanıyor ve büyük bir olasılıkla bunun nedeni bu kişilerin Cengiz'in ve oğullarının ve el koydukları muazzam sayıda kadının soyundan gelmeleri. Bu başarılar çıtayı çok yükseltmişti, ama Moğol İmparatorluğunu yeniden kurmayı hedefleyen Timur Lenk (ya da Aksak Timur) adındaki bir Türk elinden geleni ardına koymayacaktı. Fethettiği batı Asya kentlerinin her birinde on binlerce tutsağı katlediyor ve zaferlerini kafataslarından minareler yaparak kutluyordu. Bunlara tanıklık eden bir Suriyeli, her biri bin beş yüz kafatasından oluşan yirmi sekiz kule saymıştı.
Sayfa 223Kitabı okudu
sana hep dik durmayı öğretmiş minareler
bana yalnız akmayı, boz bulanık dereler
Sayfa 46 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Şehir yıkıntıları. Ve insan yıkıntıları.
Kadavralar. Kadavralarla uğraşarak bir
yere gelinir mi?
Muazzam bir toprak yığını şehrin göbeğinde
minareler
kubbeler
dar
sokaklar
Sokaklar
Topraktan."
Sayfa 5 - İz YayıncılıkKitabı okudu