Bir Mühendis
@muhendisten_notlar
Her şey düzelecek diye bekliyorum, ömrüm geçiyor...
Elektrik ve Elektronik Mühendisi
Gaziantep
8 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın.
İnsan bütün ömrünü iki kere iki peşinde geçirir, bu uğurda denizler aşar, hayatını harcar, fakat yemin ederim, arayıp gerçekten elde etmekten korkar. Çünkü onu bulur bulmaz artık erişecek şeyi kalmayacağını bilir. Onun için gayeye her yaklaşmada bir huzursuzluk hissedilir.
Bulunamayan yerleri bulmak için önce kaybolmak gerekir.
Okur Takip Önerileri
Alışkanlık ve içgüdü işe yaramaz hale gelmedikçe, doğa zekaya hiçbir zaman başvurmaz. Değişimin ve değişim gereksiniminin olmadığı yerde zêka da olmaz.
Olmuş kişi yoktur şu hayatta. Herkes yapım aşamasındadır.
Hiçbir mutluluk sonsuza kadar sürmediği gibi, mutsuzluk da geçicidir.
Bütün hayatım boyunca böyle olmuştu, istediklerim, artık onlara sahip olamayacağım zaman karşıma çıkıyordu.
Asıl körlük, umudun tükendiği bu dünyada yaşamaktı.
Yeryüzünde hiçbir şey insan ruhuna hiçlik kadar baskı yapamaz.
Her şey bir sis bulutunun içinde yitip gidiyordu. Geçmiş silinmekle kalmıyor, silindiği de unutuluyor, sonunda yalan gerçek olup çıkıyordu.
"Kargaşa düzenden doğar, korku cesaretten doğar, zayıflık güçten doğar."
"Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük.
Gören körler mi?
Gördüğü halde göremeyen körler."
Hepimizin içinde adını koyamadığımız bir şey var, işte biz oyuz.
Kar
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanllık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Gitmek çoğu zaman kurtuluş değildir.
Diyelim ki buradan gittin. Gitmekle kendinden kaçıp kurtulacağını mı sanıyorsun? Hayır Yedigey, kaçmakla kurtulamazsın.
Uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunum artık.
Kaderimiz yıldızlarda değil, kendi içimizdedir.
İnsan beyni değirmen taşına benzer. İçine yeni bir şeyler atmazsanız kendi kendini öğütür.
Özlem
Bir gece,
Gecede bir uyku..
Uykunun içinde ben..
Uyuyorum,
Uykudayım,
Yanımda sen.
Uykumun içinde bir rüya,
