Yine gece ya da sabaha karşı sayım işkencelerinden birisi… Hem de kış günü… Saat sanırım gece 01.00-02.00 gibi yataklarımızdan kaldırıldık. Birkaç saat dışarıda bekletildik ve ardından sayım ve dayak faslı… Komutan bizi teke tek coplattıracak. Askere ‘bunu döv’ emri veriyor ama asker oralı değil. Komutan emri tekrar ediyor, asker oralı değil. En sonunda asker dayanamıyor ve ‘komutanım ben bu kızları dövemem’ diyerek dövmeyi reddediyor. Komutan gözümüzün önünde çocuğu evire çevire dövmüştü ama sonra o askeri bir daha göremedik, haber de alamadık. O terörize ortamda, 12 Eylül koşullarında, asker olarak bu tutumu göstermek, gerçekten tarihe geçmesi gereken bir tavırdı diye düşünüyorum. O askere ne oldu, şimdi nerdedir, ne yapar çok merak ederim.
Sayfa 160 - Dipnot Yayınları
- asker, çabuk bu kalemin ucunu sivrilt!
Weisz'in kurşun kalemini eline sıkıştırdılar. kalem, Weisz'in cebinde bilyalara çarpmaktan iyice körelmişti. asker, burnunu çekiştirerek kalemi tuttu. yüzü gözü gözyaşları içindeydi, ama hâlâ hazırolda duruyordu. sonra kalemin ucunu sivriltmeye koyuldu. sivriltti, sivriltti. bir yandan da, hıçkırıklarla ağlamanın ardından şimdi artık derin derin iç çekiyordu. bütün acısını, kederini, hıncını o sivriltiği Hardtmuth marka kalemin ucuna taşıdı.
İşte ey gençliğinde gülmüş, şimdi güldüğüne ağlayan nefsim! Bil: O bîçare asker ise sensin ve insandır. Ve o arslan ise eceldir. Ve o darağacı ise ölüm ve zeval ve firaktır ki gece gündüzün dönmesinde her dost veda eder, kaybolur. Ve o iki yara ise birisi müz'iç ve hadsiz bir acz-i beşerî; diğeri elîm, nihayetsiz bir fakr-ı insanîdir. Ve o nefiy ve yolculuk ise âlem-i ervahtan, rahm-ı maderden, sabavetten, ihtiyarlıktan, dünyadan, kabirden, berzahtan, haşirden, sırattan geçer bir uzun sefer-i imtihandır...
1929da bir kadının günümüze ait düşünceleri
Mantıksal olarak bakıldığında onlara yasaklanan tüm faaliyet ve uğraşlara gelecekte iştirak edebilecekleri ortada. Dadı kömür taşıyacak. Manav kadın motorlu taşıt kullanacak. Kadınlar korunan cins iken gözlemlenen gerçeklerde temellenen varsayımların hiçbirinden - örneğin (tam bu sırada sokaktan bir bölük asker geçti) kadınlarla din adamlarının ve bahçıvanların diğer insanlardan uzun yaşadığı varsayımından eser kalmayacak. Kadınlar o korumanın kaldırılmasıyla birlikte erkeklerle aynı uğraş ve faaliyetlere maruz bırakılıp asker, denizci, motorlu taşıt sürücüsü ve liman işçisi yapılınca erkeklerden çok daha genç yaşta, çok daha çabuk ölmeyecekler mi ve böylece, nasıl şimdi "Uçak gördüm," deniyorsa, ileride de "Bugün bir kadın gördüm," denilmeyecek mi?
Sayfa 48Kitabı okudu
Vallahi olmaz, imparator sensin :D
“Yaşa Germanicus! Bizim İmparatorumuz sensin! Tiberius'u Tiber paklar! Yaşa Germanicus! İmparator Germanicus! Yere batsın Tiberius! Yere batsın o kancık Livia! Yaşa Germanicus! Roma'ya yürü! Biz senin adamlarınız! Yaşa Germanicus'un oğlu Germanicus! İmparator Germanicus!” Germanicus donakaldı. "Delirdiniz mi siz!" diye bağırdı. "Nasıl konuşursunuz böyle? Ne sanıyorsunuz beni? Vatan haini miyim ben?" Bir eski asker bağırdı: "Hadi, hadi Generalim! Şimdi söyledin Augustus'un görevini üstleneceğini. Sözünden dönme!" Germanicus yaptığı yanlışı o zaman farketti ve "Yaşa Germanicus" sesleri kesilmeyince kürsüden aşağı atladı; bir direğe bağlı duran atına doğru koştu. Niyeti ata atlayıp bu lanet olası karargâhtan dörtnala uzaklaşmaktı. Ama askerler kılıçlarını çekip yolunu kestiler. Germanicus kendinden geçmiş bir halde bağırdı: “Bırakın geçeyim, yoksa, yemin ederim, kendimi Öldüreceğim.” Bizim İmparatorumuz sensin, diye yanıtladı adamlar. Germanicus kılıcını çekti, ama birisi koluna yapıştı. Sıradan bir namuslu adam için çok açıktı Germanicus'un ciddi olduğu, ama eski kölelerden birçoğu, onun sahte bir alçakgönüllülük ve erdem gösterisi yaptığını sandı.
Nasip işte :)
Adamın biri bir gün dostlarıyla dertleşirken canı sıkkın bir şekilde,
"Yahu arkadaşlar, benim bir derdim var. Bu zarar etmek dedikleri şey nasıl bir şey? Merak ediyorum ben. Bu yaşıma geldim, daha bir defa zarar etmedim. Bir verdim, bin aldım. On verdim, yüz aldım." demiş.
Arkadaşları, "Derde bak." deyip gülmüşler. "Başka
PDFKitabı okudu
