Bakış Acısı
Hanife Mert Hanım'ın 4 bölüm 400 sayfadan oluşan #BakışAcısı eserini 
Dilek Fırıncı Özdemir moderatörlüğünde #okudum. Bu eseri okumadan önce #DüşBatımı eserini okumanızı tavsiye ederim. Her ne kadar ayrı eserler olarak algılansa bile birbirinin devamı olduğunu belirtmek isterim.
️️️️️️️️️️️️️️️️
Eser zamanlar arasında geçişlerle 1984 yılları ve
"Prenses Momo'nun kocaman, yuvarlak ve son gümüşten bir sihirli aynası varmış. Onu her gün, her gece dünyanın üzerinde gezmeye gönderirmiş. Ayna ülkelerin, denizlerin, kentlerin, tarlaların üzerinde uçup durduğu halde onu görenler hiç şaşırmaz, yalnızca 'İşte Ay!' derlermiş.
Ayna geri geldiği zaman, güzel, çirkin, ilginç, sıkıcı, artık önüne ne geldiyse hepsini Prensesin önüne döker, o da hoşuna gidenleri alır, gitmeyenleri dereye atıveririmiş. Hayaller de yeryüzünün akarsularında yüzerek geldikleri yerlere dönerlermiş hemen. İşte bu yüzden ne zaman bir suyun yüzüne baksak, orada kendi hayalimizi görürüz."
Modern zamanlarda” (2017) Türk edebiyat yazarları arasında en çok para kazanan isimlerin ilk sırasında 1.8 milyon TL ile Elif Şafak, 2. sırada 1.4 Milyon TL ile Nobel ödüllü edebiyatçı Orhan Pamuk yer alıyordu. Kahraman Tazeoğlu: 1.3 Milyon TL, Ahmet Ümit: 1.1 Milyon TL, Ayşe Kulin: 928 Bin TL, Soner Yalçın: 607 Bin TL, Azra Kohen: 572.4 Bin TL,
İSLAM’DA KADININ DEĞERİ VE GÜNÜMÜZE KADAR GELEN UYGULAMALAR.
Eş'as bin Kays(ö.40/661)anlatıyor. Ben bir gece Halife Ömer’e misafir oldum. Gece yarısı baktım Ömer kalktı hanımını dövmeye başladı. Ben onları ayırdım. Ömer yatağına dönünce bana şunu söyledi. Ey Eş’as! Şunu benden öğren ki, ”Hanımını döven kocadan niçin dövdün diye sorulmaz” sözünü ben Muhammed’den işittim der. Hadisin anlamı şu: Koca
Yanıma yaklaştı ürkek yüreğiyle bugün minnak bir yürek bana resmini uzattı;
-Öğretmenim bize bu resmin hikayesini anlatır mısınız? annem dediki öğretmeninin daha çok bilgilidir bu konuda dedi.
Ben resmi görünce istemsizce gözlerim doldu. Tabiki dedim anlatırım.
Bir müddet düşündükten sonra Ali ile Zeynep iki kardeşlermiş bunların anne ve babası da
"Çocukluğumdan beri kimsenin kollarına böyle sığınmamıştım. O zaman bile hiç kimse beni bu kadar sıkı tutmamıştı. Sanki benim kucaklanmaya ihtiyacım olduğu kadar onun da bana kollarında ihtiyacı varmış gibi. Sanki birbirimize sarılmaktan başka hiçbir şeyin önemi yokmuş gibi."
Sayfa 274 - Elspeth SpindleKitabı okudu
Bütün insanların birer Tanrı oldukları bir zaman varmış. Ancak insanlar tanrısallıklarını o kadar çok kötüye kullanmışlar ki yaratıcı Tanrı olan Brahma bu özelliği onlardan geri alıp bir daha hiç bulamayacakları bir yere gizlemeye karar vermiş. Ikincil Tanrılar ona bunu toprağın derinliklerine gömmesini önermişler ama Brahma, insanların Toprağı kazıp onu çıkarabileceklerini söylemiş. okyanusun dibine demişler. Olmaz derinlere dalıp yine bulabilirler diye karşılık vermiş. Ikincil Tanrılar akıllarına başka fikir gelmediğinde itiraf etmişler. Insanoğlunun günün birinde el atamayacağı hiçbir yer yokmuş o zaman Brahma da demiş ki ,tanrısallığı insanın kendi içininin derinliklerine gizleyeceğiz Çünkü bakmayı asla Akıl edemeyecekleri tek yer orasıdır.
Sayfa 256Kitabı okudu
Anadolu’nun bu son ağıtçısı her seferinde ölünün kapıdaki ayakkabılarına bakarak iç geçirdi, rahmetlinin henüz yorgan döşek gezen kokusunu içine çekti, mevtanın elbiselerini kucaklayıp bir yakınından hikayesini dinledi. Ölenin kim olduğunu, neler yaşadığını, hangi zorluklarla büyüdüğünü, neden öldüğünü, hangi muradını tamamlamadığını, içinde hangi
Dünyayı görmek için bu adadan ayrılmanıza ge rek yokmuş, kafasının içinde yeterli sayıda deniz ve kent varmış. Bu doğruysa, hele hepimiz için doğruysa, o zaman bu dünya da ay da yıldızlar uysar da kafa ürünüdürler - ama bizimkinden çok daha geniş kapsamlı bir kafanın ürünleri. Birisi beni düşünüyorsa, is lediği gibi gidip gelmekte özgürüm demektir. Düşünce dolu bu Coren satranç oyunu gibi olmayacaktır; dekorları sık sık değişen bir tiyatro olacaktır. İstesek düz duvarları delip geçeriz ama yap mıyoruz bunu, kendi drama anlayışımıza sadık kalıyoruz.
Antik Yunan’da, iddialara göre Atina şehrinin kurucusu olduğu düşünülen Theseus adında efsanevi bir kral varmış. Birçok deniz savaşında savaşmış olduğu için, onun gemisini limanda korumak suretiyle onun anısını yaşatmışlar. Bu “Theseus’un gemisi” orada 100 yıl boyunca kalmış. Zaman geçtikçe, Theseus’un gemisinin tahta kalaslarının bazıları çürümeye başlamış. Gemiyi iyi ve bütün olarak korumak için, çürüyen kalaslar aynı malzemeden yapılmış yeni kalaslarla değiştirilmiş. Burada önemli bir soru var: Eğer kalaslardan bir tanesini değiştirirseniz, o hala aynı Theseus’un gemisi midir? Bu mistik gemi hakkındaki soru bütün felsefedeki en ilginç sorulardan birisinin, yani özdeşlik sorununun en tipik örneğidir.
Fiziksel bir nesne nedir?
Değiştikleri halde şeyler nasıl olur da aynı kalabilir?
Hangi noktada bir nesne değişir?
Herhangi bir nesne hakkında konuşurken ve “o değişti” derken, tam olarak “o” dediğimiz nedir?
