Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor. 
Şükrü Erbaş
Ben, Leyla'nın nazik elleriyle koyduğu denkler arasına katı şıp giderken yazık ki o hiç duymadı benim çığlıklarımı. İlk ayrılığı ve ilk acıyı bu yolculukta öğrendim. Yaprak yaprak aşk, tomar tomar hasret taşıyordum içimde
Sayfa 35Kitabı okudu
"Öğrendim ki insan kendi hayatından endişe ettiği için değil, içinde sevgi olduğu için yaşar."
Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor.
Sayfa 27
Köyde babam bana küçük bir fındık bahçesi vermişti. Toplayıp kendim satıyordum. Geçen yıl bahçeden yol geçti yarısı gitti . Şimdi öğrendim ki diğer yarısından da bugün yol geçmiş. Hep bana mı bu kötü talih:(
Bu meslekte öğrendim ki, yönetenler bizim saçma olarak adlandırdığımız şeyler karşısında asla tınmazlar, üstüne üstlük bilinci köreltmek ve aklı boşaltmak için bunlardan yararlanırlar,
Sayfa 286Kitabı okudu
'Ayrılık'
Ben seninle çok şey öğrendim. Seni gördüğümde umursamaz davranmayı öğrendim, heyecandan delirirken mimik oynatmamayı öğrendim. Görmeyi çok isterken kafamı çevirmeyi, içinde sen geçen bı konuda konuyu kapatmayı öğrendim. Çok çabaladım biliyo musun sana bişey dönmesin, aman biri kötü bişey demesin diye çok çabaladım. Hala daha çabalarım ki çabalıyorum da. Sadece çok yormuyorum kendimi. Eskisi gibi yıpratmıyorum uğruna. Çok özlüyorum seni o ayrı. Çok özlüyorum, içim sızlıyo o acıdan. Zor geliyo bu halde yaşamak. Yürürken aklıma gelmenle bile nefesim daralıyo. Artık özlemin bana sadece mental değil fiziksel anlamda da zarar veriyo...
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum ...
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
İmtihan olmak zordur...
O kadar zorlu bir yoldu ki benim için; bu yolda, hayata nasıl yaklaşacağımı öğrendim. Kara kışa, fırtınaya ve kasırgaya rağmen dimdik ayakta kalmayı öğrendim. Öğrenmek zorundaydım, başka çarem yoktu. İnsanlar bana çok güçlü olduğumu söyleyip duruyorlar. Soruyorum size başka çarem var mıydı? Güçlü olmayı ben seçmedim ki, hayat beni bu hale getirdi. Ben, hayata bilmem kaç sıfır yenik başlamıştım çünkü..
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı
Ben acılarımın başını
Evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım!
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum ...
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
eşyalar bir tek benim aklımda mı tozlanıyor. mavi bazen cezadır deselerdi, yeşil bazen ceza, gökyüzünü indirirdim. insan yalan söyler deselerdi, anlamazdım. insan ölür deselerdi anlamazdım. bir çocuğa ölümü sordun mu hiç? bilmez. iyi ki. büyüyemezdi yoksa. ben ne zaman öğrendim bilmiyorum.
Sayfa 20Kitabı okudu
"Şunu öğrendim ki balıkların çoğu yaşlanınca ömürlerini boşuna geçirdiklerini söyleyip yakınırlar. Sürekli sızlanıp herkesten şikayet ederler. Ben bilmek istiyorum, hayat gerçekten bir avuç yerde durmadan dönüp durmak, sonra da yaşlanıp ölüp gitmek mi yoksa bu dünyada başka türlü yaşamak da mümkün mü?"
