Sevgili Rüveyda,
Bugünüm de avare bir serkeşlikle geçti. Annem de olmasa, hepten bir köşede donar kalır, ruhumda saklı Rüveyda'yı resmetmeye adapte olurdum. İyi ki annem var da, gerçekliği olan bir ''kadın''a dokunup, işlerini görerek, hiç değilse ömrümde bir kadını mutlu edebiliyorum. ''Bir kadını...''
Oysa ikinci bir kadını daha mutlu etmeye nasıl da azimli,istekli,arzulu idim.
İstek arzu... basit, yavan kaldı bu kelimeler.
Ben bir Rüveyda'ya ömrümü adamaya, ülkemi parsel parsel sunmaya hazırdım. O Rüveyda, ülkemde gezinecekti. Çıplak ayakları ile,bozkırlarımda, yaylalarımda, ovalarımda, tepelerimde dolaşacaktı.
'Oysa ''ellerinin sıcaklığında hiç bahar göremeyen kar taneleri gibi eriyen benim...''
Kelebekler etrafında dönecek, Rüveyda'ma şarkılarında eşlik edeceklerdi.
Ben, usta bir ressam gibi, onu çizecek, çizecek, yine de doymayacaktım.
Çünkü siz Sevgili Rüveyda,
Doyulamayacak kadar çok olacaktınız.
Doyumsuzum size bunu ilan ediyorum!
Arsızlık da yakıştı sonunda bana...
''Ne tuhaf,
kavuşmaya benziyor bazı sabahlar..''
Sabah gördüğüm kadın, akşam geldiğimde bamb'aşka kadın olacaktı.
Beni sürekli şaşırtacaktınız. Şaşırtmak ne kelime, sarhoş edecektiniz ve hiç bir zaman ayılmak istemeyeceğim bu sarhoşluk, gözlerinizdeki o naif, şefkatli, sevgi dolu bakışlar altında sonsuza dek sürecekti.
''Her şey abartı.
Yalnız özlemek gerçek. Sadece o abartılmaz.''
İnsan, sevdiğini özler. Sevmenin gölgesidir özlemek. Özlemek için, uzakta olmanız da gerekmez. Uzakta olanı zaten herkes özler, yakında olanı, canı gibi aziz bilenler özler. Sizin uzaklarda olmanız, nasıl ki, sevmeme mani değil,aksine içimdeki ateşi körükleyen bir nefes ise, yakınımda da olsanız, bu özlemlerimin dinmesi gayri kabil idi.
Sizden her gelen mektup, yenisi gelene dek, defalarca ve her fırsatta okunuyor. Ruhumu dokuyan kelimelerinizle,sizden uzaklarda bir nebze iyi oluyorum. (*)
Ah Rüveyda!
Bize zaman değil, mesafeler engel. Şartlara yenilmiş aşklar da varmış meğer; öğrendim.
Mesafeleri aşsak da, saklandığımız,soluklandığımız kapının ardında, nöbette beklemiyor mu ayrılık..?
''Yanımda yürüyordun Milena, düşünsene yanımda yürümüştün!''
Biz birlikte yürüyemeden, bir yerde bir şeyler içip, sohbet edemeden, o kapının ardına saklanamadan, hep böyle biçare, hep böyle içimizde yankılanacak hasretlerimiz...
Murat Mesut
#34962312#34697912#34532826#33937894#33143864 _____________________________
(*) Kalın karakterle tırnak içindeki cümleler, yazarlardan iktibaslardır, yazımın insicamı bozulmasın diye, yanlarına parantez içinde isimlerini eklemedim,dileyen arama motorlarından bulabilir.
Ve tabi ki gerçekte Rüveyda'dan mektup yalnıza kurgu.
miss monte, Ne Biliyorsam Hepsini Anaokulunda Öğrendim'i inceledi.İsmi dikkatimi çektiği için almıştım ve iyi ki alıp okumuşum dediğim bir kitaptı. Hayata dair öğrenilen bilgilerin birçoğunu zaten anaokulunda öğrendiğini söylüyor yazar, örneğin: merak et, dengeli bir hayat yaşa, birini incitirsen ondan özür dile.. vb.
9.5/10 (4 Oy)
85 okunma
3 okunma
85 okunma
134 okunma
2.550 okunma