Ciddi okurlar bilirler ki, kitap okumak sayfaları, cümleleri yutmak değil; içlerinden kendi hayatımız için bir şeyler çıkarabilmek. Tabi okuya okuya, okur artık usta bir avcı haline gelir. İyi düşünce avcısı.
Avcı mı? Gezgin mi? Okumak için okumak mı? Yaşam için okumak mı? Sanırım okurken kendimize sormamız gereken sorulardan birkaçı..
Metafor Olarak Okur, ciddi okurların, okumak için okuyanların, hobi olarak okuyanların..Kısaca okuma edimini seven her okurun okuması gereken bir kitap..
Chesterton, ''Her sıradan kitabın bir yerinde gömülü beş altı söz vardır, geri kalanların hepsi aslında onlar için yazılır.'' demiş ya hani.. Bu kitap ise, baştan sona okuma üzerine yazılmış ve sayfa sayısından çok daha fazla söylenecek anlam barındırıyor.
Manguel, bu nezih kitabın son sayfasında şöyle diyor:
''Biz okuyan yaratıklarız, sözcükleri sindiririz, sözcüklerden meydana geliriz, sözlerin dünyada bulunmamıza araç olduğunu biliriz, ayrıca gerçekliğimizi sözcüklerle belirleriz, bizler de sözcüklerle özdeşleşiriz.''
