Ölen eşi için yazmış ... :((
Hala sen varmışsın gibi
İki yastıkla yatıyorum...
Kimseye söyleme gidişini , ben söylemedim.
Elimde senin siparişin olmayan torbalarla geliyorum eve...
Ağlaya ağlaya öpüyorum yattığın yastığı yorganı...
Sanki beni az önce yolcu etmişsin gibi çıkıyorum sokaklara...
Üst komşuya hava atarak, bi fiyaka bi görsen...
Ne garip bu insanlar!
Bütün mahalle, hatta alttaki bakkal bile seni geçen kasım öldü sanıyor...
Ne garip bu insanlar!
Hala her sabah bana selam veriliyor...
Sanki yaşıyormuşum gibi...
( Ceyhun Yılmaz )
…
Sen açtın can evimi sen kapadın
Kalbimde kaderinin mührü
Ağzım gökyüzü
Gittim ve geldim, söyledim ve sustum
Dünya bir gölgelikmiş*
Doğan ve batan günden öğrendim...
Sevgilim
Önce ölümden, sonra senden doğdum ben.
Pdf
“Hayat boştur! Herkesin her zaman dediği gibi boş! Onu dolduran anlamdır yalnızca. Bizim ona verdiğimiz çeşitli anlamlar. Bazıları hayat anlamından boşaldığında onun gerçek yüzünü gördüğünü sanır; hayatın görülecek bir yüzü bile yoktur oysa…O kadar boştur işte hayat, sen bir an önce onu kendi anlamlarınla doldurup güzelleştirmeye bak! Ömrünü ancak böyle hayat yapabilirsin.”
Ölmeden önce ya da öldükten sonra Tanrı'mn karşısına geçiyor ve şöyle diyor. "Ben ki boş yere onca farklı kişi oldum, bir tek kişi olmak istiyorum, kendim". Tanrı gürleyerek şöyle yanıtlıyor: "Ben de ben değilim, sevgili Shakespeare, ben de dünyayı senin yapıtını hayal ettiğin gibi hayal ettim, düşlerimde seni de biçimlendirdim, ve sen de tıpkı benim gibi birçok kişisin ve hiç kimsesin."
Sayfa 84Kitabı okuyor
Ben size asla bir beşeri sevmeyin demiyorum yanlış anlamayın. Sevin, yine sevin. Ama önce Allah'ı (c.c.) sevin.
Oğlum! Sıkıntı gelmeden önce Rabbinden korkar, her zaman Onu anar, tevhid eder, Ona işaret edersen dara düştüğünde Allah başına gelen sıkıntıya "Ey ateş! Serin ve esenlikli ol" der. Allahım! Gerçi lâyık değiliz ama Sen yine de bize böyle yap. Bize kereminle muamele et, yaptıklarımızla hak edeceğimiz, yaptığımıza denk şekilde muamele etme. Âmin.
Allah'ın verdiği nimetlerden olduğu kadar imtihanlardan da razı olmak gerekir.Sen Allah'tan razıysan Allah da senden razıdır.Onun için sufiler "Allah'ı sev ki O'nun sevgi alanına gir"derler.O'nu arayanlar bulurlar.O'nu herkes bulur denilmiyor.Bulmanın şartı talip olmaktır,aramaktır.Aramazsan nasıl bulacaksın. Hadis-i kudsîde buyrulur.“kim bana talip olursa beni sonunda bulur.(Men talebenî vecedenî) Kim bana giden yolu bulursa beni tanımaya başlar.(ve men vecedenî arafenî).Beni tanımaya başlayan beni sevmeye başlar(ve men arafenî ehabbenî).”Basamak basamak ilerletiyor.Önce talip olacaksın, isteyeceksin.Sonra o yolu bulacaksın,o yolu bulduktan sonra sevmeye başlarsın.Sevme noktası:“Kim beni bilirse,beni sever(Men arafenî ehabbenî).Kim beni severse bana âşık olur(ve men ehabbenî aşakanî).” Buraya kadar devreye girmiyor,senden adım atmanı bekliyor,senden gelmeni bekliyor,belirli merhaleleri kat etmeni bekliyor.Sen onu geçtikten sonra da O,devreye girerek diyor ki:“Kim bana âşık olursa ben de ona âşık olurum(ve men aşakanî aşaktuhû).”Devreye giriyor.İşte aşk hikayesi burada başlıyor! Ama sonu,tehlikeli bir aşk hikâyesi bu:“Ben kime âşık olursam onu öldürürüm(ve men aşaktuhü kateltuhû).“Tabii bu ölüm fizikî bir ölüm değil. Onu kendinde öldürme,kendinde fânî etme,âşığın maşukta erimesi olarak tarif ediyoruz bu merhaleyi.Âşığın maşukta erimesi...“Ve ben kimi öldürürsem onun diyetini öderim (Men kateltuhû ve fe aleyye diyetuhû).kim diyetini ödemek benim üzerime vacip olursa onun diyeti,bizzat benim (Ve men aleyye diyetuhû fe ene diyetuhû)”diyor, karşılığında kendisini veriyor.
“Geçmişini, ne zaman kesin bir plan yaptığını, ne kadar az günün tasarladığın gibi geçtiğini, ne zaman yüzünün doğal haline büründüğünü, ne zaman zihninin huzursuz olmadığını, böylesine uzun bir ömürde ne başardığını, sen kendin ne kaybettiğini anlamazken, bir çoklarının senin yaşamından ne kadar çok çaldığını,yersiz kederin, aptalca mutluluğun, aç gözlü şehvetin, yaşamından ne kadar çok çaldığını, sen de sana ait ne kadar az şey kaldığını yeniden düşün, göreceksin ki vaktinden önce ölüyorsun.”
Benim kafamda kurma seviyesi
"Hayır" diyorum, içimdeki öfke yeniden alevleniyor. "Kesinlikle hayır. Sağlığım senin umurunda bile değil. Sen..." Parmağımla onu gösteriyorum, "...Sen bir şey peşindesin. Önce uçaktaki ilaçlar, şimdi de bu. Sen beni öldürmeye çalışıyorsun Nazeera ve ben sebebini çözemiyorum. Ne oldu? İlkinde işimi bitiremedin mi? Öldüğümden emin olmak için mi geldin. Bu muydu?"
Sayfa 73 - KenjiKitabı okudu
